Mooie motorverhalen - Jos Lammers

5. Woensdag 15 juli
6.54 uur
Op weg. Ik wil de schade van het vroege stoppen van
gisteravond wat inhalen. Het wordt een mooie dag, heeft
ook de hotelhouder beloofd. Voor het ontbijt twee Nerofen
genomen, want de pijn in mijn rug is helaas nog niet
verdwenen.
Eigenlijk zijn de avonden en de nachten het lastigst. Zolang
ik kan blijven rijden, zijn de gedachten redelijk op orde.
Als ik van de motor stap, komen de spinnenraggen in
beweging. Dan draait ze zich weer, zoals toen, ‘s nachts
naar me toe. ‘Ik wil het ook graag anders. Ik hou zoveel van
je, maar je moet me tijd geven. Niks verwachten.’
Smeekbeden die me als een jojo aan een lijntje hielden,
opgesloten in het eeuwige verlangen naar een bevrijdend
schouderklopje. Wat niet kwam. Mijn tassen bonken tegen
mijn benen wanneer ik ze de trappen van de KRO af draag.
8.30 uur
Voor ik vertrok heb ik al in de KRO ontbeten, met als enige
gezelschap de schim van een mevrouw die koffie neerzette
en een vertegenwoordiger aan een volgend tafeltje. Na een
kleine honderd kilometer ontbijt ik nog eens en dan zoals
het hoort: op de stoep van een benzinestation, met een go
morgen. Ik moet er hier wel goed mijn kop bij houden, want
46