Mooie motorverhalen - Jos Lammers

dezelfde tekst. ‘Het is hier heel leuk. Het is hier ook
bloedheet. Ik zit hier in een hotel en daar is een TV en nu
kan ik eindelijk de Tour de France kijken. Het is hier heel
erg mooi. Groetjes - Michiel. Tijdens mijn afwezigheid heeft
hij ook zelf een mop bedacht.
“Een Belgische motorrijder steekt tijdens het rijden zijn
wijsvinger in de lucht.” Hij stikt bij voorbaat al vast van het
lachen. “Met zijn handschoenen aan dan, hè.” Hij kijkt of ik
het allemaal nog kan volgen. “Weet je waarom?”
“Zijn vinger omhoog... Om gedag te zeggen?”
Michiel giert het nu uit. “Nee...!” Hij kan bijna niet meer en
rolt achterover op het bed.
“Waarom dan?” vraag ik.
“Als hij tegenwind heeft, belt hij zijn vrouw om te zeggen
dat hij wat later komt!” Hij kijkt even of ik het allemaal wel
snap. “Terwijl hij rijdt, hè?”
“Aha...”
“En... met zijn handschoenen aan!”
Daarna gaan we samen TV kijken. De finish van de
dagetappe van de Tour de France. Over de geul tussen de
twee bedden heen, geven we elkaar een hand tijdens het
kijken. Als het afgelopen is en Lance Armstrong weer een
etappe heeft gewonnen, lopen we in een streepje schaduw
door de rechte straten van Lo-Reninge, op zoek naar een
winkel met gympen want de zool heeft nu zelfs zijn laatste
draadje losgelaten. De rij huizen wordt telkens
onderbroken door stukjes tuin. Een daarvan is zo groot, dat
er koeien in staan. Wanneer we er langs lopen, gooien ze
hun achterpoten in de lucht en rennen ze naar een groepje
166