Geven en nemen - dr Erwin JO Kompanje

negen uur blijft de toestand redelijk stabiel. Er is geen duidelijke achteruitgang
waargenomen) noch verbetering. Tien uur na opname op de intensive care
verandert de situatie echter. De ademhaling verandert, de vrouw heeft regelmatig
apneu's (Cheyne-Stokes ademhaling). Ook neurologisch verslechtert het
klinische beeld. Beide pupillen reageren niet meer op licht, de vrouw vertoont
alleen nog maar links strekkrampen op pijnprikkels. Besloten wordt de patiënt
te intubercn en kunstmatig te gaan beademen.Er worden medicamenten toegediend
om overmatige urineproductie in te tomen en de bloeddruk te stabiliseren.
De inmiddels gearriveerde transplantatiecoördinator geeft opdracht tot
bloedafl1ame voor weefseltypering en is nict bij de telefoon weg te krijgen. Over
en weer wordt er gebeld. Inmiddels ligt de vrouw twaalf uur en vijftien minuten
op de intensive care-afdeling. De toestand is stabiel. De vrouw vertoont nu geen
strekkrampen meer op pijnprikkels, ook de andere reflexen zijn nu afwezig. De
verpleegkundige die de zorg voor deze vrouw op zich heeft genomen haalt de
zoon en de dochter uit de familiekamer en legt uit wat er met hun moeder
gedaan is in de tijd dat zij op de intensive care ligt. Hij begeleidt hen naar het
bed van hun moeder. Van een stervende patiënt op een tweepersoonskamer is
zij nu een