Geven en nemen - dr Erwin JO Kompanje

eademing, dan zal hen duidelijk gemaakt moeten worden dat het verloop dan
anders is dan het verloop van staken van behandeling zonder de optie van orgaandonatie.
Eerlijkheid is hierbij een vereiste. Hierdoor is in plaats van een belangenverstrengeling
een samenwerking tussen behandelaars en transplantatieteam
mogelijk. Het respecteren van de wil van de potentiële donor zal hierbij doorslaggevend
kunnen zijn. Laat mensen zelf kiezen. In dat geval zal er op sommige
punten geen belangenverstrengeling meer zijn. Op andere punten, zoals het volgen
van deze procedure met alleen toestemming van familieleden en niet expliciet van
de donor, zal deze blijven, en ook reden tot bezorgdheid blijven geven 360 .
7.7 CATEGORIE 4: CIRCULATIESTAND BIJ EEN HERSENDODE
PATIENT TIJDENS DONATIEPROCEDURE
Een frustrerend voorval voor de transplantatiecoördinator en de intensive careverpleegkundigen
tijdens een donatieprocedure voor multi-orgaanuitname doet
zich voor wanneer de klinisch hersendode donor dusdanig hemodynamisch instabiel
wordt dat dit in een circulatiestilstand resulteert. Jastremski et al. (1978) geven
aan dat 45% van hun 176 onderzochte hersendode patiënten cardiovasculair
instabiel waren. Vrijwel alle hersendode patiënten ontwikkelen vroeg in het klinische
verloop een dramatische hypotensie, die vrijwel zonder uitzondering medicamenteus
gecorrigeerd dient te worden. Uit de studies van Hayek et al. (1990),
Timmermans et al. (1991) en Nygaard et al (1990) blijkt dat tussen de 65-85% van
de onderzochte patiënten zodanig hemodynamisch instabiel waren dat medicamenteuze
correctie noodzakelijk was. Volgens Darby et al. (1989: 2226), Mackersie
et al. (1990-145), Hayek et al. (1990), Nygaard et al. (1990) en Huber et al. (1993)
krijgt gemiddeld tussen lO-25% van de klinisch hersendode orgaandonoren een
circulatiestilstand tijdens de donatieprocedure.
Men leest regelmatig dat alle klinisch hersendode patiënten uiteindelijk, ondanks
alle technische interventie zoals beademing en toediening van bloeddrukverhogende
medicamenten, een circulatiestilstand krijgen. In het begin van
de jaren zestig werden hersen dode patiënten door veel artsen dan ook dOOl'beademd
tot de hartstilstand. In de studie van Gaches et al. (1970) naar het verloop
bij 69 hersendode patiënten kregen allen uiteindelijk een circulatiestilstand, ondanks
beademing. Ook in de Deense serie van Jorgensen (1973) die de uitkomst
van 63 beademde hersendode patiënten onderzocht kregen alle patiënten een
terminale circulatiestilstand. In zijn serie kregen 29 patiënten binnen 12 uur een
circulatiestilstand, 10 tussen 12-14 uur, 16 tussen 24-72 uur en 8 tussen 71-211
uur. Jennett ct al. (1981: 536) geeft de tijd weer tussen beademing en de uiteindelijke
circulatiestilstand bij 476 hersendode patiënten. De gemiddelde duur bedroeg
34 uur (range < 6 - > 72 uur). Pallis (1983) heeft een literatuurstudie gedaan
naar de uitkomst van de