Geven en nemen - dr Erwin JO Kompanje

Bij wilsonbekwame patiënten met zeer ernstige (cerebrale) aandoeningen kan
besloten worden dat verdere (door)behandeling futiel is. De arts besluit in samenspraak
met de naaste familieleden de behandeling, in casu de kunstmatige beademing,
te staken. Los van deze beslissing kan men in overweging nemen de patiënt
als potentiële NHB-donor te beschouwen. In de meeste gevallen zal de behandeling
gestaakt worden op grond van fysiologische criteria. Te denken valt aan kunstmatig
beademende patiënten met catastrofale intracerebrale bloedingen die niet
hersendood zijn, maar diep comateus en niet of oppervlakkig ademend met infauste
prognose. Op de intensive care-afdeling wordt de beademing gestaakt en 10
minuten na het vaststellen van de circulatiesti1stand/ademhalingsstilstand kan de
DBTL-catheter worden ingebracht en kan gestart worden met in situ cooling van
de nieren. Ook hier is belangrijk of de betreffende patiënt zich als bereidwillig
heeft laten registreren of niet. Bij een positieve wilsbeschikking kan men reeds
eerder dan de 10 minuten beginnen met op orgaandonatie voorbereidende handelingen.
3 Potelltiële NHB-dollorelilla eell circt/latiestilstalld welke optmedt ,Ia
vaststellillg \'all de klillische herselldood
Bij deze categorie patiënten is de hersendood reeds in een eerder stadium vastgesteld
en toestemming voor orgaandonatie reeds verkregen. Tijdens de periode
tussen vaststelling van de hersendood en toestemming en de uiteindelijke uitname
van de organen is de donor dusdanig hemodynamisch instabiel geraakt dat een
circulatiestilstand het gevolg is. Een poging tot circulatieherstel zal hierop volgen.
Lukt het niet een sinusritme te herkrijgen dan zal op de intensive care onverwijld
de DBTL-catheter ingebracht worden en gestart worden met de in situ perfusie/cooliIlg
van de nieren. Uit name van de nieren kan dan later op de operatieafdeling
volgen. Met de moderne inzichten en behandelingsmogelijkheden van de
hersendode potentiële orgaandonor zal deze categorie in de toekomst steeds
minder voorkomen.
4 Potentiële NHB-dollorelllUl euthallasie
Ter inleiding eerst een (fictieve) casus:
Casus 'Aflja'
Anja van Zante is een 46-jarige vrouw. Op 42-jarige leeftijd is bij haar relatief
goedaardige tumor (ependymoom maligniteitsgraad 2) bij het derde hersenventrikel
gediagnostiseerd. Nu is ze volledig rolstoelafhankelijk. Haar woning
waar zij met haar echtgenoot woont, is aangepast aan haar handicaps en het
rolstoelgebruik. Het laatste jaar is zij tweemaal opgenomen geweest yoor respiratoire
insufficiëntie. Hierbij is zij op een beademingsafdeling kunstmatig
294 HOOFDSTUK 9