Geven en nemen - dr Erwin JO Kompanje

tiestilstand. Slechts zes (2.4%) overleefden door resuscitatie. Volgen we de criteria
voor DOA zoals deze door Pasquale et al. (1996) genoemd zijn dan vallen veel van
de patiënten die o.a. bij Kootstra & Daemen (1995) onder categorie 2 (patiënten
na een vruchteloze resuscitatie) genoemd worden eerder onder categorie 1. Het is
daarom beter categorie 1 en categorie 2 als één categorie te zien. Om deze reden
wordt een ethische analyse van deze categorie in de volgende paragraaf (§ 7.3)
uitgewerkt.
7.3 CATEGORIE 2: PATIENTEN TIJDENS EEN VRUCHTELOZE
RESUSCITATIE ('UNSUCCESSFUL RESUSCITATION')
"'HolV 10llg has the EKG beell flat?'
'Fortr alld Cl half milllltes.'
For Cl while (he)' continue their effarts, which are like Cl pa1ltomime. Ta 110 avnil. No
all/Ol/llt of resl/scitatioll has the lenst eftect. The henrtbeat is 1I0t restored. At last the
eftorts are discolltilll/ed. There he lies, the sheet hal'illg beell throlVlI oJjïll the struggle,
his slight body pale, ell/aciated, cilildlike lI'ere it 1I0t for thnt hend Iike n ROII/nll sellntor's
and "is aluminium Iw ir.
'This Hum is dead' "325
De belangrijkste en waarschijnlijk grootste categorie NHBD wordt gevormd door
patiënten bij wie tijdens een poging tot resuscitatie besloten wordt te stoppen. De
reden hiervoor is het feit dat de verdere poging tot resuscitatie vruchteloos wordt
geacht.
Aanleidiug tot de hart/ademstilstand van geëffectueerde NHBD is:
1 Ernstig schedel-hersenletse1!multitrauma 326 ;
2 Een ernstig myocardinfarct 327 ;
3 Gebarsten aneurysmata van de aorta 328 ;
4 Ongespecificeerde cardiale ziekten 329 ;
5 Een catastrofaal cerebrovasculair accident 330 ;
6 Niet nader gespecificeerde neurologische aandoeningen 331 ;
7 Asfyxie 332 ;
8 Niet gespecificeerde aandoeningen 333 .
In Nederland is de doodsoorzaak van een NHB-donor in de meeste gevallen een
ernstig trauma, meestal in combinatie met een schedel-hersenletsel, intracerebrale
bloeding of een terminale hartritmestoornis na een myocardinfarct. In de Nederlandse
studie van Booster (1995: 20) is 42% van 57 NHBD overleden na een ernstig
schedel-hersenletsel, 37% na een myocardinfarct en 18% na een intracraniële
bloeding.
Beletsel in Nederland was tot 1998 dat voor het inbrengen van de Double
209