12 temel kurs - Kan Merkezleri ve Transfüzyon Derneği
12 temel kurs - Kan Merkezleri ve Transfüzyon Derneği
12 temel kurs - Kan Merkezleri ve Transfüzyon Derneği
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Ulusal <strong>Kan</strong> <strong>Merkezleri</strong> <strong>ve</strong> <strong>Transfüzyon</strong> T›bb› Kursu XII - Temel Kurs<br />
ABH antijenlerinin sekresyonlarda bulunmas› sekretor gen taraf›ndan kontrol edilir. Çözünebilir ABH antijenleri popülasyondaki<br />
bireylerin % 80'inde gösterilebilir <strong>ve</strong> bu bireylere sekretor denir. Bu geni se/se fleklinde bulunduran bireylerin<br />
(popülasyonun% 20’si) sekresyonlar›nda ABH antijenleri yoktur <strong>ve</strong> bu bireylere non-sekretor denir.<br />
ABH Sisteminin Antijenik Varyantlar›:<br />
En dikkat çekici varyant Bombay fenotipidir. Genotipik olarak hh d›rlar. Fenotipik olarak O grubu, nonsekretor bireylere<br />
benzerler. Ancak eritrositlerinin yüzeylerinde H antijeni yoktur (ne anne ne babadan H antijeni almam›fllard›r)<br />
<strong>ve</strong> serumlar›nda yüksek titrede anti-H antikorlar› bulunur. Baz› bireylerde aktif A <strong>ve</strong> B geni olmas›na ra¤men tafl›y›c›<br />
molekül (H antijeni) tamamlanmam›fl oldu¤undan A <strong>ve</strong> B antijenleri sentezlenemez. Bu bireylerde mevcut olan A <strong>ve</strong>ya<br />
B genleri bir sonraki jenerasyona aktar›labilir. Böylece O grubu - Bombay fenotipi ebe<strong>ve</strong>ynlerden A <strong>ve</strong>ya B grubu<br />
çocuklar meydana gelebilir.<br />
Baz› bireylerde ise eritrosit yüzeyinde ABH antijenleri olmamas›na ra¤men sekresyonlarda ABH antijenleri saptanabilir.<br />
Bu bireyler fonksiyonel H tip 1 glikozil transferaz sentezlerken tip 2 transferaz sentezleyemeyenlerdir <strong>ve</strong> Para-<br />
Bombay fenotipi olarak adland›r›l›rlar.<br />
ABH sisteminde A <strong>ve</strong> B antijenlerinin zay›f antijenik varyantlar› da vard›r. Bu varyantlar içerisinde en önemlisi A2<br />
subgrubudur. Moleküler farkl›l›klar› tam ayd›nlat›lamam›fl olmakla birlikte hem kalitatif hem de kantitatif antijenik farkl›l›klar<br />
içerdikleri düflünülmektedir. A1 kan grubu kiflilerin eritrositlerinde A2’lere göre daha fazla A antijeni eksprese<br />
edilir. Serumlar›nda anti-A1 bulunan bireylerde bu yan›ta neden olan kalitatif farkl›l›kt›r. A1 transferaz enzimi olanlar<br />
daha çok H antijenini A antijenine çevirirler. Daha fazla A epitopu olufltururlar. Hem A1 hem A2 hücreleri Anti-A ile<br />
reaksiyona girer fakat A1 hücreleri daha kuv<strong>ve</strong>tli reaksiyon <strong>ve</strong>rir. Anti-A1 lektin olarak bilinen Dolichos biflorus bitkisinden<br />
elde edilen madde A1 <strong>ve</strong> A1B hücrelerini aglutine ederken A2 <strong>ve</strong> A2B hücrelerini aglutine edemez. Rutin kan<br />
grubu ifllemi s›ras›nda ileri <strong>ve</strong> karfl›t kan gruplama ifllemi s›ras›nda A olan kiflinin eritrositleri lektinle aglutinasyon gösteriyorsa<br />
kan grubu A1 dir. Aglutinasyon yoksa A2 kabul edilebilir. A1 <strong>ve</strong> A2 aras›ndaki en <strong>temel</strong> serolojik farkl›l›k ise<br />
anti-A1 ile reaksiyon gösterebilme yetenekleridir. A1 <strong>ve</strong> A2 aras›ndaki <strong>temel</strong> farkl›l›klar Tablo-2’de gösterilmifltir.<br />
Tablo-2: A1 <strong>ve</strong> A2 Eritrositleri Aras›ndaki Temel Farkl›l›klar.<br />
FARKLILIK A1 A2<br />
KANT‹TAT‹F Anti-A (Zay›f, dilue) +4 +2<br />
Antijenik bölge adult 1.000.000 250.000<br />
yenido¤an 310.000 14.000<br />
KAL‹TAT‹F Anti-A1 Pozitif Negatif<br />
Serumda anti-A1 varl›¤› Yok Bulunabilir<br />
Antijenik determinant Tip 1 <strong>ve</strong> 2 zincirleri Tip 2 zincirleri<br />
Aa, Ab, Ac, Ad<br />
Sadece Aa, Ab<br />
N-asetil galaktozamil transferaz aktivitesi Max pH 6 Max pH 7<br />
Daha aktif<br />
Aktivite düflük<br />
ABO Sistemine Ait Antikorlar:<br />
ABO antikorlar› do¤al <strong>ve</strong> immun olmak üzere iki grupta incelenirler. Do¤al anti-A <strong>ve</strong> anti-B genellikle IgM özelli-<br />
¤indedir. ‹mmün anti-A <strong>ve</strong> anti-B ise IgG yap›s›nda olup s›kl›kla fetal-maternal hemoraji sonucunda oluflur. Do¤al antikorlarda<br />
immünojen muh<strong>temel</strong>en bakteriyel orjinlidir. Do¤al florada bulunan bakterilerle kan grup antijenleri aras›nda<br />
benzerlik vard›r. Bu bakterilere karfl› geliflen IgM yap›s›ndaki antikorlar›n izohemaglutinin denen do¤al antikorlar›<br />
oluflturdu¤u düflünülmektedir.<br />
- 53 -
Change language