12 temel kurs - Kan Merkezleri ve Transfüzyon Derneği

Ulusal Kan Merkezleri ve Transfüzyon T›bb› Kursu XII - Temel Kurs
ra süpernatan serbest antikor yönünden test edilmek üzere al›narak saklan›r (afla¤›ya bak›n›z).
7- Y›kanm›fl eritrosit süspansiyonuna eflit miktarda serum fizyolojik eklenir ve iyice kar›flt›r›l›r.
8- Adsorbe edilen antikorlar, ABO antikorlar›n›n tekrar saptanmas›nda kullan›lan uygun bir yöntemle elüsyona
u¤rat›l›r (56 °C’lik su banyosunda 10 dak. inkübasyon, deterjan veya organik çözücülerle ifllem vs).
9- Eritrositlerin toplanmas› için santrifüj edilir.
10- Süpernatan eluate temiz bir test tüpüne aktar›l›r.
11- Eluate, antiserum olarak e¤er anti-A kullan›lm›flsa 3 farkl› A1 grubu ve 3 farkl› O grubu eritrositlere karfl› oda
›s›s›nda, 37 °C’de ve indirekt antiglobulin testiyle test edilir.
12- Eluate, antiserum olarak e¤er anti-B kullan›lm›flsa benzer flekilde 3 farkl› B grubu ve 3 farkl› O grubu eritrosite
karfl› test edilir.
13- Son y›kamadan sonra elde edilen ve ayr›lan süpernatan (yukar›da 6. basamak) eritrositlere ba¤l› olmayan tüm
antikorlar› göstermek için ayn› flekilde test edilir.
Yorum
1- E¤er eluate spesifik A ya da B eritrositleriyle antiglobulin testinde aglütine olur ya da reaksiyona girerse ve O
eritrositleriyle reaksiyona girmezse, eritrositlerin yüzeylerinde spesifik antikora ba¤lanma kapasitesi bulunan aktif
A ya da B antijeni mevcut demektir.
2- E¤er eluate O eritrositleriyle de reaksiyona girerse eluate içinde anti-A ya da anti-B’den baflka bir antikor bulundu¤u
anlafl›l›r.
3- Eluate, A ya da B eritrositleriyle reaksiyona girmezse, hasta ya da ba¤›flç›n›n eritrositlerinin antikoru adsorblamad›¤›
ve elüsyona u¤ramad›¤› (ayr›flmad›¤›) anlafl›l›r. Ayr›ca antikorun test koflullar›nda spesifik antijene ba¤lanmayaca¤›n›
da gösterir. Eluate reaktif de¤ilse, de¤erlendirilen eritrositlerin zay›flam›fl A ya da B antijenleri tafl›mad›¤›
anlam›na gelebilir. Di¤er bir alternatif, antikor saptanamamas›ndaki baflar›s›zl›k eluate’›n do¤ru flekilde
haz›rlanamam›fl olmas›d›r.
4- SF y›kama materyali (yukar›da 6. basamakta bahsedilen) A ya da B eritrositleriyle reaksiyona girerse, eluate ile
yap›lan testlerin sonuçlar› geçerli de¤ildir. Çünkü bu durum test edilen eritrositlerle ba¤lanmayan aktif antikorlar›n
ortamda mevcut oldu¤unu gösterir:
• Eritrositler yeterince y›kanmam›flt›r. Dolay›s› ile ba¤lanmam›fl antikorlar elüsyondan önce tamamen uzaklaflt›r›lmam›flt›r.
• Ya da ba¤lanm›fl antikorlar y›kama ifllemi s›ras›nda eritrositlerden ayr›lm›flt›r.
Rh (D) S‹STEM‹NE A‹T T‹PLEND‹RME TESTLER‹
Her kan ba¤›fl›nda D grubu saptanmal›d›r. ‹lk kez kan grubuna bak›lan ba¤›flç›da iki farkl› anti-D gruplama reageni
(biri D-VI antijenini saptayabilecek) kullan›lmal›d›r. Her iki anti-D reageniyle net olarak pozitif reaksiyon veren ba¤›flç›
kanlar› D POZ‹T‹F olarak kabul edilir. Her iki anti-D reageniyle net olarak negatif reaksiyon veren ba¤›flç› kanlar› D
NEGAT‹F olarak kabul edilir.Anti-D reagenleriyle uyumsuz sonuçlar al›n›rsa testler tekrar edilir. D grubunun flüpheli
bulundu¤u durumlarda ba¤›flç›y› D POZ‹T‹F kabul etmek daha güvenlidir.Test ve veri transferinin güvenli¤i sa¤land›-
¤›nda, daha önce grupland›rmas› yap›lm›fl olan ba¤›flç›lar› testlerinin bir kez anti-D ile bak›lmas› yeterli olur.
Kan merkezlerinde rutin eritrosit antijenlerinin saptanmas›na ait testlerden Rh tiplendirmesinde sadece Du antijeni
çal›fl›l›r. Du antijeni saptanmas›na ait testler genellikle ba¤›flç›larda yap›l›r. Di¤er Rh antijenleri afla¤›daki özel durumlarda
çal›fl›l›r:
1- Bilinmeyen Rh antikorlar›n›n tan›mlanmas›
2- Rh antikorlar› tafl›d›¤› bilinen al›c›lara transfüzyon yap›lmas›
3- Babal›k tayini ve di¤er aile çal›flmalar›
4- Çeflitli test panelleri için eritrosit haz›rlanmas›
- 70 -