12 temel kurs - Kan Merkezleri ve Transfüzyon Derneği

Ulusal Kan Merkezleri ve Transfüzyon T›bb› Kursu XII - Temel Kurs
3.1. Serumda anti-A ve/veya anti-B yoksa
3.1.1. Hastada agamaglobulinemi, hipogamaglobulinemi araflt›r›lmal›d›r.
3.1.2. Yenido¤anlar ve yafll›larda bu tarz problemler ile karfl›lafl›labilinece¤i hat›rlanmal› ve hastan›n yafl›
konusunda bilgi sahibi olunmal›d›r.
3.1.3. Çok yüksek anti-A ve/veya anti-B konsantrasyonuna ba¤l› prozon olabilece¤i unutulmamal›d›r.
3.2. Forward gruplamas› A ile uyumlu kiflide serumda anti-A1 varl›¤›: A2, A2B, A3, Ax ve Ae1 gruplar›nda görülür.
Bu tarz bir sorun ile karfl›lafl›ld›¤›nda
3.2.1. A1, A2, B ve O hücreleri kullan›larak reverse gruplama yap›lmal› ve,
3.2.2. Eritrositler lectin-A1 ve anti-H ile test edilmelidir.
3.3. So¤uk reaktif otoantikor varl›¤›: Örne¤in anti-I tüm eriflkin eritrositlerini aglütine eder. Buna reagent eritrositler
de dahildir. Otoantikorlara ba¤l› aglütinasyon anti-A veya anti-B ile oluflan aglütinasyona göre daha
zay›ft›r. Bu tarz bir sorun ile karfl›lafl›ld›¤›nda;
3.3.1. Serum ve reagent eritrositler 37 °C’ye kadar ›s›t›lmal› ve test 37 °C’de yap›lmal›d›r. Ancak zay›f reaktif
anti-A ve anti-B bu yöntemle gösterilemez. Çünkü 37 °C bu antikorlar için gereken optimal
›s›n›n üzerindedir. Bu duruma engel olmak için antiglobulin testi de yap›lmal›d›r. Rutinde kullan›-
lan Coombs serumlar› anti-IgG yap›s›ndad›r. Anti-A ve anti-B antikorlar› genellikle IgM yap›s›nda
oldu¤u için polivalan Coombs serumu kullan›lmal›d›r.
3.3.2. Otoadsorbsiyon tekni¤i de kullan›labilir. Otoadsorbsiyonla so¤uk aglütininler elimine edildikten
sonra reverse gruplama yap›l›r.
3.4. Anti-P1, anti-M gibi alloantikorlar›n varl›¤› araflt›r›lmal›d›r. Bu durumda alloantikor tan›mlan›r ve test hücrelerinin
bu antijenleri tafl›y›p tafl›mad›¤› araflt›r›l›r. Bu antijenleri tafl›mayan reagent eritrositlerle test tekrarlan›r.
3.5. Rulo oluflumu : Anormal konsantrasyonda serum proteinleri içeren örneklerle yap›lan çal›flmalarda eritrositler
aglütine olmufl gibi görülebilir. Mikroskobik inceleme ile gerçek aglütinasyondan kolayca ayr›l›r.
Çünkü eritrositler para dizisi gibi kümelenmifltir. Serum 1/4 oran›nda SF ile dilüe edilerek kullan›l›rsa problem
çözümlenir. Bu dilüsyonda nadiren anti-A ve/veya anti-B negatif bulunur.
Protokol 4: Zay›f A ya da B Subgruplar›nda Adsorbsiyon ve Elüsyon
Prensip: Zay›f A ya da B antijeni olan eritrositler anti-A ya da anti-B ile aglütine olmayabilir, ancak spesifik antikorlar
eritrosit yüzeyine tutunur (adsorbsiyon). Adsorblanan bu antikorun elüsyonla uzaklaflt›r›lmas›, bilinen spesifikli¤e
sahip antikorla reaksiyona girme kapasitesi bulunan aktif antijenin varl›¤›n›n belirlenmesini sa¤lar.
Araç-Gereç
1- ‹nsan poliklonal anti-A ve/veya anti-B (baz› monoklonal ABO gruplama antiserumlar› pH ve osmolarite de¤iflikliklerine
duyarl›d›r ve adsorbsiyon/elüsyon testlerinde kullan›lmak için uygun de¤ildir).
2- Elüsyon solüsyonu/organik çözücü
Prosedür
1- Test edilecek eritrositlerin 1 ml’si serum fizyolojik ile en az 3 kez y›kan›r. Son y›kamadan sonra süpernatan at›-
l›r.
2- Zay›f A varyant›ndan flüpheleniliyorsa eritrositlere 1 ml anti-A antiserumu veya zay›f B varyant›ndan flüpheleniliyorsa
eritrositlere 1 ml anti-B antiserumu eklenir.
3- Eritrositler antiserumla kar›flt›r›l›r ve 1 saat süreyle 4 °C’de inkübe edilir.
4- Kar›fl›m, eritrositlerin toplanmas› için santrifüj edilir. Süpernatan antiserum at›l›r.
5- Eritrositler temiz bir test tüpüne aktar›l›r.
6- Eritrositler en az 8 kez fazla miktarda (10 ml ya da daha fazla) so¤uk (4 °C) SF ile y›kan›r. Son y›kamadan son-
- 69 -