20.06.2013 Views

De Dialectica van Johannes Caesarius (ca. 1468 – 1550)

De Dialectica van Johannes Caesarius (ca. 1468 – 1550)

De Dialectica van Johannes Caesarius (ca. 1468 – 1550)

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

6.2 Een commentaar op de afzonderlijke hoofdstukken 101<br />

p. 76, r. 3, de utilitate. <strong>Caesarius</strong> bespreekt in dit hoofdstuk het nut<br />

<strong>van</strong> de topi<strong>ca</strong>, door hem aangeduid als ‘dialecti<strong>ca</strong> in de bijzondere betekenis’<br />

of ‘dialecti<strong>ca</strong> in smalle zin’ (peculiari nomine dialecti<strong>ca</strong>). Het overgrote<br />

deel <strong>van</strong> het hoofdstuk bestaat uit een letterlijke vertaling <strong>van</strong> Aristoteles,<br />

Topi<strong>ca</strong>, 101a25-101b4, waar Aristoteles vertelt op welke drie gebieden de<br />

dialecti<strong>ca</strong> (in smalle zin) een toepassing heeft. Een vertaling en bespreking<br />

<strong>van</strong> de passage is te vinden in 4.1.<br />

p. 76, r. 9, colloquia. <strong>De</strong> enige onderbreking <strong>van</strong> dit citaat <strong>van</strong> Aristoteles<br />

vormen de regels 12 tot en met 16. Hier legt <strong>Caesarius</strong> iets uitgebreider<br />

dan Aristoteles uit wat we ons moeten voorstellen bij het tweede toepassingsgebied,<br />

het colloquium. Wat hij hier schrijft doet denken aan het Symposium<br />

<strong>van</strong> Plato: tijdens een maaltijd stelt iemand een onderwerp voor om over<br />

te discussiëren. <strong>Caesarius</strong> maakt zelf geen verwijzing naar het Symposium,<br />

maar refereert wel naar de Noctes Atti<strong>ca</strong>e <strong>van</strong> Aulus Gellius (<strong>ca</strong>. 123-165) en<br />

de Saturnaliën <strong>van</strong> Macrobius (4e of 5e eeuw na Chr.). In het laatste werk<br />

vormt een symposium het raamwerk waarbinnen allerhande onderwerpen uit<br />

de wetenschap aan de orde komen. Het eerste werk worden in essay-vorm<br />

wetenswaardigheden over alle takken <strong>van</strong> wetenschap besproken.<br />

Hoofdstuk 2: Over wat een locus is en over argument zelf<br />

p. 76, r. 27, Locus. <strong>Caesarius</strong> definieert locus hier als de vindplaats<br />

<strong>van</strong> een argument (sedes argumenti). Hij zegt dat we deze definitie kunnen<br />

vinden bij Aristoteles en Cicero. Zoals we echter in 4.1 zagen geeft Aristoteles<br />

nergens een definitie <strong>van</strong> een locus. Hij gebruikt het woord <br />

(locus, plaats) zonder zelfs maar kort uit te leggen wat hij ermee bedoelt.<br />

<strong>De</strong> verwijzing naar Cicero klopt wel. Cicero geeft deze definitie <strong>van</strong> locus in<br />

Topi<strong>ca</strong> ii, 8: “Itaque licet definire locum esse argumenti sedem.” Cicero’s<br />

definitie wordt overgenomen door Boëthius in <strong>De</strong> differentiis topicis (in het<br />

vervolg afgekort tot DDT) (1174D9, zie ook 1185A4-5, 1185C6-8).<br />

p. 76, r. 28, si tamen definitio dici meretur. <strong>Caesarius</strong> drukt met dit<br />

tussenzinnetje zijn twijfels uit of deze definitie wel een definitie genoemd<br />

mag worden. Om deze opmerking te begrijpen moeten we tractaat 8 ‘Over<br />

definitie en verdeling’ erbij betrekken. Hier beschrijft <strong>Caesarius</strong> de verschillende<br />

soorten definities. Hij schrijft op fol. 93r-v dat alleen een definitie<br />

die uit geslacht en soortelijk verschil (differentia) bestaat, zoals wanneer<br />

mens wordt gedefinieerd als redelijk dier, in werkelijke zin definitie wordt<br />

genoemd. Het is duidelijk dat de definitie <strong>van</strong> locus als vindplaats <strong>van</strong> een<br />

argument niet aan deze eis voldoet en dus volgens <strong>Caesarius</strong> eigenlijk geen<br />

definitie genoemd mag worden.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!