boblebadet

skulle yte, blir saka neppe fullt oppklara.
Skal vi komme slikt som dette til livs, må vi bl.a. få ei lov
som krev at listene over dei som gir pengestøtte til dei politiske
partia blir offentleggjort.
Straffelovas reglar om bestikkelse stiller beviskrav som er
slik at dette eksemplet ikkje vil bli ramma. Lova krev nemleg at
det skal vere ein klart uttrykt førehandsavtale mellom givar og
mottakar som går ut på at den kommunale funksjonæren eller
politikaren skal ta andre avgjerder enn han ville gjort utan å få
gåva eller fordelen. Viss det ikkje blir ført bevis for at ein slik
førehandsavtale finst, så er det ikkje bestikkelse i straffelovas
forstand.
■ Bestikkelse
I jusspråket er 'bestikkelse' definert «som en urettmessig fordel
som overføres fra en giver til en mottaker i hensikt å påvirke
beslutnings- eller handlingsprosesser. Siktemålet med bestikkelsen
kan være enten å påvirke (smøre) et maskineri, eller det
motsatte, å forstyrre de normale funksjoner» 25 .
Det er straffereglar mot denslags i fleire paragrafar i straffelova
og i § 17 i marknadsføringslova.
§ 111 i straffelova er retta mot den som krev ei ulovleg godtgjering
for ei tenestehandling. Det behøver ikkje vere noe gali
eller ulovleg med den tenestehandlinga som vedkomande har
utført. Ein tenestemann eller ein folkevald kan få inntil fem års
fengsel dersom han krev å få «en ulovlig Skat, Afgift eller
Godtgjørelse for Tjenestehandling». Dersom han har godtatt ei
slik godtgjering i god tru, men lar vere å gi den frå seg når han
blir klar over feilen, er straffa «Bøder, Tjenestens Tab eller
Fængsel indtil 3 Maaneder».
§ 112 handlar om godtgjering som har til føremål å påverke
tenestehandlingane. Her er straffa «Bøder, Tjenestens Tab eller
Fængsel indtil 6 Maaneder» for tenestemann eller folkevald
som «for Udførelse eller Undladelse af en Tjenestehandling for
sig eller andre enten kræver nogen uberettiget Fordel eller
modtager nogen saadan eller Løfte derom, vidende om, at den
www.pdf-arkivet.no/folkvord/ 2014
137