boblebadet

pengestraumen - eller fordelinga av andre gode - slik at dei få
kan sko seg, og dei mange må betale.
Det skjer i mange samanhengar. I store private organisasjonar,
i fagrørsla, i kyrkjelydar, i bankvesenet, mellom kjøpar og
leverandør i næringslivet, i stat og kommune. Vi trur ikkje at
korrupsjonen er mest utbreidd i offentleg sektor. Problemet er
nok større i bank- og finansvesenet.
Det er to grunnar til at vi likevel har tatt fatt i offentleg sektor
først. For det eine fordi RVs kommunestyrearbeid rundt om
i landet har gitt oss tilgang til konkret informasjon og fakta om
korrupsjon i kommunesektoren. Slike fakta har vi enda ikkje
om tilsvarande uvesen f. eks. i bankane. For det andre synest vi
korrupsjonen i offentleg sektor er ekstra ille, fordi det handlar
om å misbruke folks politiske tillit, i tillegg til den økonomiske
sida av saka.
Men ingen skal gløyme at nesten alle korrupsjonsforhold har
to eller fleire partar eller aktørar. Det vanlege er at private firma
er aktive deltakarar i det som litt misvisande blir kalla kommunal
korrupsjon. Derfor er det meir enn skivebom å tru - eller
hevde - at privatisering, eller anna form for nedtrapping av
kommunal tenesteyting, kan redusere korrupsjonsproblema
som mange kommunar slit med i dag. Erfaringane så langt er
tvert om at den aggressive privatiseringspolitikken som Høgre
og FrP står for, har skapt ein større arena for korrupt utveksling
av tenester.
Symbol og lynavleiar
Fleire kjelder i Rådhusmiljøet i Oslo seier at tidlegare varaordførar
Tove Heggen Larsen vart utsett for eit slags «komplott».
Da presset mot den korrupte Rådhuseliten auka på utover hausten
1989, var det «noen som snakka sammen». Det var nødvendig
å ofre einkvan. Tidlegare varaordførar Heggen Larsen stod
lagleg til. Det var lettast å ofre henne. Ho hadde minst sjanse til
å forsvare seg. Faren for at ho skulle trekke andre med seg, var
ikkje altfor stor.
Saka om boblebadet hennar vart etterkvart ein gjengangar i
16
www.pdf-arkivet.no/folkvord/ 2014