PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

arek. Nik, botellak kajatan etortzen ziran,
da aiek garbitzeko makinari jartzen bi lagun
bear iza ten ziran, da nik aieri kajak
bota ta kendu; beteak bota ta utsak kendu.
Ortantxe asi nintzan lenbizi.
Enbotelladoran zan lanik gaiztoena
uraxe zan, baña nik ez nuan estimatzen batere.
Kajak, etxekoak eta kanpokoak, danak
etortzen dira, eta aiek berezi bear ondo
izateko, eta nik ederki egiten nituan, bernz.
Jaten, berriz, Zepairen anaiarekin gelditu
nintzan. Arek geiago ere bazeuzkan,
orduan an jaten zutenak; amar bat apopilo-edo
bazituan. Bat bere anaia Zepai, eta
biok kuarto baten egiten genduan lo. Bat
berandu etorri zalako, besteak ez genion
beñere errietarik egingo; beti biok batera
atera ta biok batean etxeratu egiten giñan
gu.
Jaietan ere alkarrekin ibi1tzen giñan.
Goizean zortziretako mezetara Antiguako
elizara, ta etxera etorri. Gosaldu ta Tiro de
Pichón-eko tabernara joango giñan; an botella
bat sagardo edan. Andik Buena Vistara;
an beste bat edango genduan.
Leku Eder edo Toki Eder-edo bazan beste
taberna bat beraxeago. Anaiak ziran nagusiak
Buena Vista-n da Leku Eder-en. Antxe
beste botella bat edango genduan
Zepaik eta biok, eta etxera bazkaltzera, txitxi
baño kontentuago, bazka1tzeko gogo
ederrarekin gañera.
Ango buelta bada, bai, Donostiko Parte
Zarrean buelta egitea añakoa. Konportara
etorri, bazkaldu ta siesta ederra egin,
da arratsaldean berriz ere araxe joango giñan.
Arratsaldean lagunak geiago ere iza ten
giñuzen; soñua ere iza ten zan arratsaldean
Buena Vista-n da, nai zuanak dantzan
egiteko; ta gero ederki merienda tu. Ango
Berriz plazara
144
neskameakin ere ondo konpontzen giñan,
ta etxeko andrearekin eta nagusiarekin ere
bai. Etxe artan konfiantza aundia genduan.
Gero bertso-saioa ere etzan paltatzen,
Zepai ta ni an bagiñan. Etxekoak, berriz,
zaleenak ziran, eta an derrior egin bearra
zegoan. Besterik ez bazan, gañontzekoak
tabernatik ateratzen ziranean, etxekoentzat
kantatu bear izaten zan ano Kaperen
bat edo zerbezaren bat aterako zuan orduan
etxeko andreak, eta guk artu ta etxera
etorriko giñan.
Jaia or pasatzen bagenduan, astelenean
gorputz-aldi ona edukitzen genduan lanerako.
Astelen piska bat idukita ere, lan-toki
gutxi izango ziran gurea bezelakoak. Sei
botella zerbeza beti bagiñuzen errezioa ere;
eta, ordu bete extraordinario pasatzen bagenduan,
zortzi botella. Eta, egarri aundia
bagenduan, berriz, Aralarko puntan baño
errezago zan an zerbeza bereganatzen, beti
eskuan ibilli bearreko gauza zan da.
Lan-toki ona zan gurea. Gu ari giñan
tokian beintzat, etzan nekerik batere. Baziran
neke geiago zegoan tokiak ere: barrikatan-da
ari ziranak eta kamion-kargan
egin bear zutenak eta.
Irabaziak justuak edo eskasak, egia esateko.
Amar pezetara ez giñan iritxi geiena
irabazi genduanean ere, ta orduan ere etzegoan
gauza aundirik egiterik amar pezetakin.
Udaran, orduak sartu ta alaxe, astean
ogei duro irabazten bagiñuzen, asko
izaten zan. Aiek bukatzen ziranean, ezer
ez; astean dozena bat duro iza ten baziran,
asko.
Ta larunbat-eguardian, fabrikatik atera
ta etxeko andreari asteko janak pagatuta,
etzan sobre aundirik iza ten. Eguneko lau
pezeta, zazpi egunekoa ogei ta zortzi pezeta
asteko jana pagatuta, sábado inglés egiteko
ederki jartzen giñan gu.