PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

-Nola dezu izena?
-Bixente -esan nion.
Asi zan kantatzen. Bukaera eman zion:
Bertso batzuek gaur kantatuko
al ditugu, ba, Bixente?
Nik ere beti izan det trago batzuk eginda
erreztasun geiago lan ortan. N ola
geunden ondo meriendatuta, pozik asi
nintzaion, jakiñik lagun ona neukala. Bertsolari
onak bidea irikita uzten du; eta txarrak,
itxita. Beintzat, saio ederra egin genduan.
Bera asi zan, da nik ez nuan ixildu
nai. Segi, al nuan arte!
Etorri zan beste kalean taberna zeukana,
norbaitek esanda Uztapide bertsotan ari
zala. Neregatik etzan etorriko, noski. Egon
zan biori entzuten eta esan zion:
-Nere tabernara joan gabe ez alde egin!
Azpeiti aldekoa zala uste det etorri zan
ura. Noizbait bukaera eman zion, eta nik
ere bai orduan.
Eta esan zidan:
-Zu, gu genbiltzan tokian gurekin ziñan.
Nik uste nuan bertsozalea ziñala eta bertsolaria
izan! Gaur arte ez dezu zuk nere
aurrean kantatu.
-Bai. Ala da. Beti izandu naiz deitu gabeko
lekura sartzen ez naizena.
Bere gogoa bete arazi nion. Uztapide beti
izan zan ateak zabalik uztea gustatzen zitzaiona.
Emandakoa artuko zuan; baiñan
ateratzeko gozatu ederra emango denei.
Berriz noiz etorriko uzten zituan denak.
Alaxe utzi zuan bodegoiko Martin.
Bere gogoa egiten nik lagundu niolako,
gustora gelditu zan Manuel. Bai bes tea ere.
Denok etxera eramateko tasisa jarri zigun.
Esan zion:
-Ok eraman bakoitza bere etxera, eta
bueltan etorri.
Manuel Olaizola "Uztapide"
339
Alde ederra dago lagun batzuekin ibili
edo besteekin tokatu. Martin agurtuta, atera
giñan kalera. Manuelek esan zigun:
-Beste ortan sartu bear degu.
Tasista ere gurekin genduan. Atean azaldu
giñanean, asi zan tabernaria parrez, zer
nai genduan esanez.
-Ardo pixka bat -esan zion Manuelek.
Aparia emango zigun pozik, bertan gelditzeagatik.
Zer suerte zan gizon arena!
Denak Uztapide kantatzen ikusi nai. Ain
zan apala eta biotz onekoa.
Laster atera giñan. Sartu kotxean da gu
A1tzako Elkartera leenengo. Manuelekin
Oiartzuna gero. Orrela bukatu genduan
egun ura.
Oiartzuna bixitaz
Gero, nere lagun Bibiano azken urteetan
medikuak asko ibiltzeko agindurik zegoano
Egunero sei kilometro gutxienez. Bere
oitura artu zuan gaixoak bixitatu. Laguna
nai ibiltzeko. Egun batean deitu zidan ea
Manuel ikustera joango giñan. Deseatzen
nengoan da nola esan ezetz?
Beste bat, Manuelen laguna, alkarrekin
lanean ibilia, ura ere etorriko zala, Loiolan
topoa artuta; eta or artuko genduala Oiartzungo
autobusa. Urrengo egunean jexteko
Errerara amarretarako.
Ala joan nintzan. Bibiano an zegoan txintxo.
Itxoin genion besteari, topoa etorri arte.
Autobusa etorri zanean, sartu ta Oiartzuna.
Plazan gelditzen zan. Andik Ergoien
baillarara oiñez.
Deituta zeukan joango giñala. Zai zegoano
Bere emaztearen aizpak zeukan tabernan
billatu genduan. Tabernatik aparte
zeukan gela txiki bat, polita. Antxe jarri giñan.