PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

A1tza
Bizente Barandiaran
Itsasondo / Altza
Gaztea nintzala, ez nuan izan bera ezagutzeko
zoririk, nola etzan iza ten gaur aiña
bertso-saio bazterretan.
Leenengo aldiz, gu bizi geran Altza baillaran
ezagutu nuan. Entzunda nengoan
oso ona zala. Bereala jabetu nintzan aren
abesteko erreztasun izugarriaz.
Egun artan bere ondoan ibili nintzan. Ez
det uste itzegin nuanik berarekin; baiña
bai entzun bere bertsoak. Ez naiz gogoratzen
beste laguna zein zuan. Lasarte izan
zitekean. Ez nago seguru.
Itsasondo
Andik denbora gutxira, gu sortutako
errian, Itsasondon, amabi kinto lagun giñan;
eta bururatu zitzaigun, berrogei ta
amarna urte bete genituanean, denok bildu
ta bazkari bat egin bear genduala. Bat
gerran il zitzaigun, Jaunak berekin dezala.
Bati gogoak eman zion bertsolariak bear
genituala. Bera diruarekin ondo zebillen,
ikusten zanez. Bere lana zuan ingeniero de
puertos y caminos. Berak esan zien zein ekarri,
ez txarrenak: Uztapide eta Lazkao-Txiki.
Eguna iritxi zanean, ni ere pozez nengoan
lagunetara joateko. Jetxi nintzan Errerara
goizeko bederatziak aldera. Trenean
335
sartu nintzanean, topo egin nuan Manuelekin.
Nik nola nekian guregana joatekoa
zala, esan nion:
-Gaur eguna alkarrekin pasatu bearko
degu.
Eta:
-Ez dakit. Ni Itsasondora noa -erantzun
zidan, nola ez niñuan ezagutzen.
Orduan esan nion:
-Ni ere angoa naiz.
-Zuk ere berrogei ta amar urte al dituzu?
-Bai. Ezin ukatu.
-Ez. Alperrik da. Goikoak gogoan edukiko
ditu -erdi parrez esan zidan.
Orrela, iritxi giñan Itsasondora amarrak
aldera. Trenetik atera giñanean, berak:
-Nik gosari-mokau bat egingo nuke.
-Bai; bertan daukagu.
Ala, sartu giñan Náutico jatetxean, gosaldu
genduan ederki eta, askori gertatzen
zaiguna, sendagillearen esana ezin bete:
bronkioetatik gaizki zebillela eta esa ten
ziola ez erretzeko; eta tabernako etxekoandreari
voltissíer bat bai al zeukan galdetu
zion.
-Bai -esanda, bost puru txiki zeuden kaja
bat ekarri zion.
Bati su emanda, esan zidan: