PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

Gizon ura, Mariano Ubegun, Olaskoaga-goikoa
basarriko semea zan (g. b.); baiña
lan-bidez zerratoki bat Aiako errirako
sarreran kamio-ertzean zeukana. Garai artan
motorra etzuan edozeiñek iza ten; arek
bazuan, eta aundia gaiñera.
Uztapidek, aren baietza entzun zuanean
artu zuan poza eta lasaitasunarekin, esan
omen zion:
-Buruauste ederra kendu didazu.
Marianoren galdera:
-Goizean zer ordutan etortzea nai dezu?
Eta Uztapidek erantzun omen zion:
-Bederatziak alderako etortzen bazera,
oso ondo da neretzat.
Ortan gelditu omen ziran: goizean berriz
alkartzekotan.
Urrengo goiz artan, esan bezela, Mariano
bederatzietarako Laurgaiña, eta Uztapide
ere kamio-ertzean pronto omen zegoan
ordurako. Biak motorrean jarri eta
ekin zioten bidaiari. Bidean zijoazela, Uztapidek
galdetzen dio:
-Gosari-mokaru bat Aian egingo al
degu?
Eta Marianok:
-Bai, gizona. Armendiko ostatuan egingo
degu.
Armendi ori, leen esan bezela, erriko sarreran
dagoan basarri bat da. Garai artan
benta edo ostatua edukitzen zuten. Gaur
ere basarria antxe dago, baiña ostaturik ez.
Esan bezela, antxe gosaldu eta garaiz iritxi
omen ziran Billabonara. An motorretik
jetxi zanean, Mariano bizkarrean joaz Uztapidek
esan omen zion:
-Oso ederki etorri gera; eta, denbora
daukagun ezkero, ardo botella txiki bat
edanez gure arreman au bukatzeko sartuko
al gera ementxe?
Manuel Olaizola "Uztapide"
353
Izkiña tabernaren ondoan omen zeuden;
eta, Mariano ere konforme no la zegoan,
biak barrura sartu omen ziran.
Izkiña artan bi gizaseme ari omen ziran
amaiketakoa egiten. Une artan beste iñor
ez omen zegoan. Baiña aiek Uztapideren
adiskideak, eta berarekin arreman aundia
zutenak. Toki guztietan baizituan lagunak
Uztapidek. Aiek tabernan sartzen ikusi orduko,
barruan zeuden aietako batek esan
omenzien:
-Jarri emen gure ondoan, eta zer bear
dezuten eskatu. Nik ordainduko det.
Orduan Uztapide eta Mariano aien ondoan
eseri eta, ardo onetik barruak berotzen
zituzten bitartean, nondik nora zebillen
eta lagun ura zein zuan Uztapidek
kontatu omen zion an zegoan bikoteari.
Alaxe, lagunarteko giro artan saio bat
egin zutenean, Marianok esan omen zien
maikide aiei:
-Ni zuekin oso pozik nago. Egun osoa
ere alaxe pasako nuke. Baiña eguerdirako
Aiara joan bearra daukat.
Orduan Uztapidek onela galdetu omen
zion:
-Bueno, Mariano: maitikan altxatzerako,
esa n zaidazu zenbat ordaindu bear dizudan.
Marianoren erantzuna:
-Ara, Manuel: dirurik ez dizut artuko.
Baiña gaurko gure ibillaldiaren despedida
bezela bertso bat; orixe eskatuko nizuke.
Uztapidek, ori entzun zuanean, ezetzik
esan gabe, une batean ixilik egon eta ondoren
datorren bertso au kantatu zion:
Laurgaindik Billabonara ekarri
nazu bertso baten truke,
nigatik egin dezun guztiak
geiago merezi luke.