PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

atu, karobia erretzeko. Denbora etortzen
zanean, eguraldia ere ona nai izaten zan.
Al bazan, otea erre nai izaten zan. Egurra
sobratzea naiago.
Ta ola, eguraldiak itxura ona zeukan
batean, emango zitzaion su. la, mutillak!
Batzuek ote billa, eta besteak karobi-atakan
otea sartu ta autsa atera. Txurruta piska
bat ere izaten zan, eta irrintziak ere bai
ederrak. Gero, otea ekartzen zebiltzanak
ere, illunabarrean karobi aldera etorriko
ziran da apaldu.
Ta kuadrilla bi puska egin da erdiak
oera joango ziran deskantsatzera. Beste erdiak,
karobian gau erdira arte. Orduan,
oian ziranak jaiki. Ardan-zopa jaten zan.
Orduan, len karobian jardun ziranak, oira
joango ziran; ta len oian ziranak elduko
zioten lanari. Orrelaxe izaten zan karobi
erretzea. Egurra ere asi giñan botatzen. Eskerrak
egurra etxean gendukan. Aukera
zegoan egurretik. Bat orretarako, ta bestea
onetarako; zerratzeko bai batzuk; ola
egiteko besteak; lata besteak; ate-markoak,
leio-markoak eta soliboak. Orrela gauza
asko, egurra landu besterik etzutenak:
posteak eta prontalak, kaballeteak, kapirioak.
..
Zerran orduan asi nintzan lenengo: latak-eta
ebaki; artatik egin giñan opizioaren
jabe.
Arriak ere atera bear ziran, eta etzan
konpresore eta orrelakorik. Palanketakin
arria ateratzen erraza zan, metro erdi bateko
zuloa egin ezkero. Beta ederra nunai
bazeukan; eta, zulo koskorra egin ezkero,
tira egiten genduan tiroa. Arria betatik
errez libratzen zan.
Manuel Olaizola "Uztapide"
57
Andik urrengo ud aran, asi giñan, ba,
obran. Lurra ta karearekin, mortero a; arria
bazan; paretak berealaxe gora bazijoazen.
Guk, berriz, piontzan naikoa lana izaten
genduan. Beien eta ardien lanak argiñak
jeikitzerako egin bear, da zai egoten
giñan gu lanari eltzeko, beiak uztartuta.
Arria edo egurra, palta zana, ekarri; beste
batzuek tporteroa egin ta jaso. Bizkarreko
otz aundirik gabe izaten giñan illunabarrean.
Berriz ere ardiak eta beiak an egoten
ziran zai, argiñak lanari utzitzerako. An beste
saio bat egiten genduan. Ura bizkarreko
miña sendatzeko ondo zetorren.
Tellatua ari zan arrimatzen; obra aurreratua.
Arriskua gero ta geiago: egurrak-eta
aundiak jaso bear izaten ziran, da pultso
samarrean da ola. Askotan puska aundiak
ere bai, ta komeriak iza ten ziran ano
Azkenean eman genion tellatua, ta gero
trapalea, tella-aparia. Ark aztuko zituan
lengo nekeak danak. Bapo apaldu eta kontu
mordo bat alkarri esan, da antxe bukatu
zan gure obra.
Andik urrengo neguan asi giñan, ba,
zerran. Baso bat bazegoan gure auzoan, da
geren kontura artu alde bat eta zerratu.
Baso erosoa zan ura. Lo etxean, oian, egiten
genduan. Pago aundiak eta zatarrak
ziran, bai, baña ebaki giñuzen beintzat.
lru mutil giñan an baso artan ibilli giñanak,
eta irurak gaixo gaude gaur. Aiek
biak ere, nik bezelaxe, biotzetik sufritzen
dute. Batek irurogei ta amairu urte baditu,
ta besteak irurogei ta zortzi bai. Biak
jubilatuak dira. Bat kaminero sartu zan
gero; bestea baserrian aritzen da, gu bezelaxe.