PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

zuten: batek bajua, Txankartak; eta Agustín
Usarruak, berriz, altua. Txondor kargatzen
asten giñanean, seguru disputa izaten
genduan.
Bajua kargatzen bagenduan, Agustiñek
esango zuan:
-Betegarria pranko bearko dik, zera,
Juan Kruz!
Juan Kruz Txankarta zan. Ta, altu samarra
kargatzen bagenduan, berriz, gure
Txankarta orrek:
-Zeñek tapa tu bear dik au? Aizea ateratzen
badu, a zer garrak, Agustin!
Beti olaxe jarduten zuten. Cu, berriz,
Jeronimo ta ni, ixilik egoten giñan, ikazkin
berriak baigiñan. Cuk, egurra arrimatu
txondor aldera, ta, zutik jarri eziñekorik
bazan, uraxe jasotzen lagundu, ta orrelakoxe
lanak.
Beti ondo konpondu oi giñan. Zerbait
alkarri esaten bagenion ere, urrengo, zelebrekeria
aterako zuan batenbatek. Txankarta
izaten zan geienetan. Disparateren
bat esango zuan, eta besteak parra egin da
bapo.
Iturria ere urruti iza ten zan. Izarraitzek
ur gutxi duo Cu batzuetan Esku-iturrira eta
bestean Santza-kortako iturrira joaten giñan.
Inazio Txikiak denbora piska bat bear
izaten zuan oietatik bueltan etortzerako.
Ezta arritzekoa ere, mutil gaztea, gizagajoa,
nekatua egon ere egiten zan da.
Batean, arkume aundi bat artuta etorri
zitzaigun, uretara joanda, Paaluz artzaiak
eman ziola tao Artzai ori Aiakoa izan bear
zuan, baña udaran or egoten zan.
Cuk, pentsatu zer poza artuko genduan.
Cure ango mantenua baba edo babarruna
iza ten zan, urdai-koskorren bat
sartuta. Eguardian da illunabarrean, ori.
Manuel Olaizola "Uztapide"
87
Ta goizean, zopa egin da urdaia prejitu;
aren koipea sartu zopari eta olioaren tokia
betetzen genduan. Cañerako jakia berarekin,
urdaiarekin, eta ola jaten genduan.
- Txankarta -esan nion nik piska bat
tentatzeagatik-, pare bat eguneko jakia badiagu
oraintxe orregatik!
Erantzun zidan:
-¡La ostra! Jaungoikoak jakingo dik ori
noiz illa dan, da nik ez diat jango!
-Nai ez badek, etzak jan! Ez dek sobratuko!
Cero jan zuan, bai, arek ere. Asteko, ardia
egiteko, buztana moztu ta odol-ustu
egin izan bear zitzaion. Dana dala, guk jan
genduan beintzat, bai, ta iñori etzigun kalterik
egin.
Ala, ari giñan txondor kargatzea aurreratzen.
Lenengo, ederrenak; eta gero
kaskarragoak ere egin-egiten dira. Txondor-plazak
ere, ederrenak lenengo asi giñan
tokian ziran, da gero egin-egin bear
iza ten ziran. Erdia bada ere lengo txondor­
-plaza zarra izan ezkero, gaitz erdi.
Iruria zegoan tokian poza k jarduten giñan.
Iruria aparte, bazter batean, utzi; ta
gero, txondorra tapatzerakoan, ura puntan
jarri; ta, txondorra egosterakoan, bustia
bada ere, ez da lokatzarik egingo aren
puntan.
Ankakin asko ibilli bear iza ten da txondorren
gañean. Betegarria dala-edo, mazo
aundiarekin ere jardun bear izaten zan bein
baño geiagotan, gerriak ederki okertuta.
Santza-korta partekoak kargatu giñuzen,
eta Trikuangoak gelditzen ziran.
Ala, gure Olano ori etorri zaigu, eta ikatzak
ezin zituala saldu ta utzi egin bearko
zirala egosi gabe, ta olako kontuak.
Eta guk, berriz, ego si egin bear giñuzela,
nai bazuan almazenean sartzeko. Dis-