PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

Ura baño gustoragoko nagusirik ez
duala beñere izan esa n oi duo Beti, basora
joaten zanean, zatokada bat ardo eramango
omen zuan baso-mutillentzat, eta egindako
lanarentzat beñere aitzakirik ez omen
zuan izaten arek. Cizon atsegiña zala makiña
bat aldiz aditu diot gure anaiari.
Atzenean bukatu omen zuten basoa, eta
neurtu egin bear egurrak; metro kubikoa
onenbesteko batean omen zuten tratua egiña,
eta zeñekin neurtuko ote zituan, ba,
Martiñ Mujika orrek. Eta berak neurtzeko,
nai baldin bazuan beintzat, esan omen zioten
mutillak; eta alaxe neurtu ere.
Baña kontzientzira lana egin omen
zuan arek. Zenbait gizonek, beretzat izan
edo beste batentzat izan, berdin egingo du
lana. Alakoak ez dira danak. Ura gizon serioa
zan.
Merienda ederra eman omen zioten
neurtu zituztenean, eta kontuak egin eta
pake ederrean etxera.
Nik gizon danak onak ditutela esan didate
lengo liburua ikusi dutenak; eta arrazoia
berealaxe emango dizut, irakurle, zergatik
dan ori. Ni bere bizitza esa ten asten
naizenean, gizon aukeratua da ura neretzako,
ta orregatik beartua nago ondo itzegitera.
Baña, ondo itzegiten badet ere, gauzak
diran bezela esatea gustatzen zait, eta
auek alaxen dira.
fulian Elorza ta Inazio Perez-Arregi jaunak
oso lagunak omen zituan. Oiek biak
lege-gizonak omen ziran.
Bein, Aizarnan, auzia omen zeukaten
baserritar batzuek Zestuako bañu-etxearekin,
da baserritar oiek Martiñ Estankori laguntza
eskatu omen zioten.
Ta zuzendua izango zan bere Donostiko
lege-gizon oietara, fulian Elorza ta Perez-Arregi
Donostikoak baitziran; ta aiek
lagundu ere bai, eta auzia irabazi beintzat.
Manuel Olaizola "Uztapide"
217
Zestuako bañu-etxeak galdua izan bear
zuan auzia.
Terreno batzuek zirala medio zuten
auzi ori, eta Aizarnako basarritarrak gelditu
ziran beren terreno oiekin, eta ala esan
omen zuan Zestuako bañu-etxeko jerenteak,
Don Pakok, Martiñengatik:
-j Ese casero ilustrado nos ha hundido!
Larogei ta amalau urte zituan Martiñek
il zanean, da andreak larogei ta amar. Biak
ere mundu-aldi ederra pasa zuten. Martiñ
1967-garren urtean il zan; da bere emaztea,
berriz, bi urte lenago.
Urrezko eztaiak, berriz, Loiolan egin zituzten,
Etxanizen jan-etxean, ta jende asko
izan zuten. Oso pozik gelditu ziran.
Cizon bat bazan Aizarnan, askotan aditu
izan niona:
-Martiñ Estanko Madrillko semea izan
balitz, gutxienez ministro egingo zan!
Pio Barojaren adiña berekoa zan; da,
Zestuan sendagille egon zanean, ezagunpide
aundia zuan Martiñek. Aizarnan iñor
beartzen bazan sendagillearengana, Martiñ
an joango zan bere billa. Orrelaxe konpontzen
ziran beti.
Cero, Pio Baroja idazle pamatua izan
zan. Zestuan urte bete bakarrik egin omen
zuan sendagille.
Martiñ, len esan degun bezela, apetito
aundikoa zan, da sendagilleak gutxi jan
bear zuala esanda zeukan. Baña etxean ostatua
zuten; eta igande-goizetan, beti, mezetara
joaterako gosari txiki bat, eta bes tea
ateratakoan, da gutxienez libra bat ogi jaten
omen zuan, da ezin egon jan gabe.
Batean, billoba txikia ta biak gelditu
omen ziran, besteak lanera joanda; eta, biak
sukaldean zeudela, ordurako ezindua izango
zan-da, sillatik altxa ta maiera abitu
omen zan. An, maiaren gañean, omen zeu-