PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

Arrai ori barkoaren igesi nola joaten
dan, arpoia sartuko bazaio, barkoak ere
korritu egin bear izaten du; eta, arpoia sartzen
zaionean, soka bat era maten du arpoiak,
eta ari utzi egin bear izaten zaio,
soka luzea iza ten da-ta, barkoak daraman
abiada ura gelditu artean.
Barkoa gelditu zanean, ez dakit barkoa
bera atzeratu genduan edo sokatik tirata
arraia ekarri genduan. Jasotzen gaizki ibilli
giñala, bai, badakit. Barkoaren gañera
jasotzeko eldu egin bear zitzaion ario Gero
eun da larogei kilo pisatu zituan; alegia,
etzan ura kiloko amorraia.
Geren ori artu ta Getarira etorri giñan,
eta ederki merienda tu genduan. Alkarri
piska bat adarra jo genion, kantu-saio bat
ere egin genduan, eta etxera joan giñan.
Inazio gizarajoak etzuan suerte aundirik
eduki. Gaixotu zan, da ni aditzen nuan
beti ere gaixo zegoala, eta zerbait txarra
ote zuan ere bai.
Egun batean, Donostian, Fermín Calbetón
kalean andrea eta biok goazela, antxe
Bar Urola-n egon ura; ikusi egin giñuzen
pasatzen eta deitu egin zigun. Jiratu
nintzan eta gure Inazio bere alabarekin.
Ala, saludatu giñuzen, eta zer artuko genduan
da zerbeza piska bat edan bearko.
Atera zuan da ia zenbat balío zuan galdetu
nion an serbitzen zegoanari, eta Inaziok
esan zidan atzera:
-Ez, Manuel, ez! Nik pagatuko ditut
auek; eta, geiago bear badezu ere, edan!
Nik oraintxe sobrean ditut diruak! Amaika
bider bildurrak ibilli gera ez ote geran
osatuko, baña oraintxe danak sobratu!
Berak garbi-garbi esan zigun zer gaitz
zeukan. Ez dakit zer urte-garai zan, baña
piska bat luzatu zuala, bai. Artean ere
urrengo San Antonetan zegoan oso gaizki.
Ara bertsotara joan da abisua utzia zeukan
ura ikusi gabe ez etortzeko. Eguardi-
Berriz plazara
176
ko saioa egin Lasartek eta biok, eta Jose
Loidi bere kuñadua eta biok joan giñan bisitatzera.
Oso kastatua billatu nuan, eta andik
bi edo iru egunera il zan.
Arek etzuan, gu Getarira joaten giñanetik
etxera aldegin arte, gure ondotik aldegingo.
Alakoxe bertsozalea zan ura.
Atzeneko urtean ere, ni bisitarekin antxe
nengoala, Lasarteren bertsoak eta nereak
antxe eraman zizkan mutil gazte batek,
eguardian guk bota giñuzenak,
magnetofonean artuta. Eta utzitzeko an
esan zion, eta gero adituko zituala.
Onetan bukatzen da Inazio Sastreren
istoria, ta zeruan gerta dedilla.
Basarrirekin urte askotan joan nintzan
Getarira, eta utzi egin zion ark ere, denborarik
etzeukala tao Ni gero Lasarterekin
asi nintzan. Lasarterekin ere urte batzuek
egin ditut.
Arekin ere goizeko saioa eginda aiuntamentuko
balkoitik, gero bazkaltzeko zai
egoten ziran beti mariñelak. Eta bertso-saio
bat an ez bazan egiten, etzan Getarian pestik.
Bakoitzak amar bana bertso botata, orduantxe
jendea kontentu.
Arratsaldean plazara joatea aztutzen
bazitzaizun, Manuel Pierres aguazilla an
izango zan. Akorda-aziko zizun arek. Kiñu
txiki bat egitea naikoa izaten zan. Sillatik
jaiki ta berealaxe jarriko giñan plazara bidean.
Gizona serioa zan ura. Jenerala ejerzitoan
bezela zan ura. Etzioten ari parre asko
egingo mutil koskorrak. Serio dabillen gizonak
beti du errespetoa bere tokian. Ura
ala zan, berriz,
Elkanok munduari buelta eman ziola
lareun urte zirala edo orrelakoren bat zelebratu
bear zanean ere, arek egiten omen
zuan EIkanoren papela. Parre asko egin
gabe egingo zuan arek ori ere. Erropa za-