PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

Orren tokian naiko
ganadu-janari,
belarra izaten da
ona ta ugari;
lan gutxiago dula
ez al da agiri?
Artuari utzi ta
jarraitu berari.
Babarruna ona zan
gizonak jateko,
urdailla zendun ondo
arekin beteko;
utsik aiñean bazan
bolara bateko,
atxurra artu eta
lanera juateko.
Emen egin-ezakin
ez balitz okerrik,
gabe pasa gindezke,
ez da lan bearrik:
artu bear genduke
deskantsu ederrik,
ez giñoke emango
lanari eskerrik.
Lana ugari bazan
uda azkenian,
, arto ta babarrunak
eltzen ziranian;
lan ori Urri-illak
dakar geienian,
alperrik da orduan
egin ez-enian.
Lana Urri-illian
egin bazenduan,
urteko babarruna
sartuko zenduan;
arto-pilla galanta
ganbaran onduan,
neguaren bildurrik
etzegon orduan.
Berriz plazara
58
fI Negu gogorra bada
arbi danak galdu,
orma beltzak jo eta
ziaro usteldu;
ganadu argalikan
ez dezu nai saldu,
badakizu, orduan
dagonari eldu.
Txerriak gizentzeko
ona da artua,
berria baño ere
obia zartua;
baldin badezu aurrez
etxera sartua,
ganbaran jarri eta
ongi igartua.
o Olluak mantentzeko
ere arto zarra,
aukera dagonian,
ez da oso txarra;
ataiko atetikan
bota parra-parra,
orduan bai arrautza
gorringo ederra.
Urte guztian etzan
palta egun baten,
alare ez aspertzen
babarruna jaten;
aize asko duela
gaur degu esaten,
orrelako bildurrik
len etzan iza ten.
Gaur beste era baten
gizonak jaten du,
babarrunakin ezin
liteke mantendu;
lana gutxitu baña
janikan ez kendu,
galdu giñake ori
egingo bagendu.