PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

1943 urtean, Zizurkilko erritxoan festak
ospatzen ziran, beti bezela, abuztuaren 15ean,
Ama Birjin egunean ain zuzen.
Festa bigarrenean, bi bertsolari alai agertu
zitzaizkigun ostatuko balkoiean: Uztapide
eta Bautista Ondartza, Asteasuko bertsolari
piña.
Bazirudien gorrotoak eta suak erretako
gure lur ontan pakearen eta alaitasunaren
azia ereitera zetozela.
Oso gutxitan entzuten dan doiñu alai batekin
asi zitzaizkigun kantari. Aldarte
aparta zeukaten bertsotan.
Uztapidek goralmen aundi bat egin zion
Zizurkilko erriari, paradiso txiki bat zirudiela
esanez. Bertso ura ez det gogoan; baiña
beste ondorengo biak oker aundirik
gabe onela abestu zituzten.
Lenengo Bautistarena, Uztapideren goralmenari
erantzunez:
Zizurkildarren familiekin
artu nai baukek parte,
emen baserri bikain askoak
ez dauzkak oso aparte.
Egun batzuek pasatutzeak
ez likek egingo kalte,
i, Uztapide, ez adi joan
emengo oilloak jan arte.
Teodoro Mujika
Zizurkil
365
Eta Uztapidek bere doiñu eta aparteko
eztarri gozoarekin, umiltasun eta jatotasunik
ederrenekin, onela erantzuten dio:
Ai, zer arrano esa ten dezu,
Bautista, nere laguna?
Ez naiz ain ongi bizi nai duten
oietako euskalduna.
Oitua dago gutxigorekin
asetzen bere barruna,
aurrera ere eskatzen det nik
taloa ta babarruna.
El Diario Vasco, 1987-IX-4.
Errekaldeko intxaurraren itzala,
Auspoa 235,1996.
* * *
Egun ortan, eguerdiko ordubata inguruan,
bertso-saio eder bat egin zuten, Pantxikaene
deritzen zaion taberna ortako balkoitik.
Ondoren, tabernara jetxi ziranean, bertan
arkitzen zan eta gure errian bizi zan amezketar
artzai batek eraso zion Uztapideri.
Bertso ura ez det gogoan; bañan, oker
askorik gabe, auxe adierazi zion: sasoi ederreko
mutilla zegoenez, berak bazeuzkala
bi alaba eder eta bat berak aukera zezala,