PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

Baña gaberako an geldituko giñan;
eta, apaltzen gelditzen giñan lekuan, an
iza ten ziran Amezketako bertsozaleak
danak. Eta, kantatu nai bazan, aukera
ederra izango zan. Eskerrak etzigula ajola
aundirik guri orduan. Aukeran ere
kantatu naiago, ixilik egon baño.
Ala, apalduko genduan eta beste saioren
bat edo bi egingo giñuzen, da erretira
egingo genduan; da, lo eginda, edo
Zegamara edo bes tela etxera aldegingo
genduan andikan, urrengo urtera arte
esanda.
Urrengo urtean ere etzuten palla tuko
abisoarekin. Illabete bat aurretik an
etorriko zan abisoa.
lru edo lau urte orretan egin giñuzen
Zepaik eta biok. Cero Basarrirekin asi
nintzan joaten, eta jaten ere Estankoan
gelditzen giñan orduan. Erriko gizonak
nora agintzen ziguten, araxe joaten giñan
gu. Oso pameli ona zan Estankoan
ere; pameli edukatua. Basarrirekin ere
urte askoan joan nintzan.
Cau baten, tabernetan-edo piska bat
ibillita, Estankora joan giñan lo egiteko
asmoan-edo, eta antxe izan genduan Manuel
Lasarte ezagutzeko zoria ere.
Antxe zegoan Estankoan gure Lasarte
ori, eta bere lagunak, gazte-kuadrilla
bat. Eta an, zerbait artzen-edo, mustradorean
geundela, itza atera zuan gazte
aietakoren batek, ia bertsotan egiteko gogorik
bai al gendukan; gazte bat bazegoala
an apizio piska bat zeukana, eta
arekintxe bertso batzuek botatzeko, nekatuta
ez bageunden beintzat.
Orrenbeste egingo genduala, ba, eta
asi giñan bertsotan. Bai gure Manuel Lasarte
ere; zai zegoan ura ere. Cure ondoren
laste bota zuan arek ere, eta txukun
asko bota ere.
Manuel Olaizola "Uztapide"
219
Berriz ere guk jarraitu genduan eta
aren paltarik etzegoan, eta gure bertsoari
erantzunez. Launa edo bosna bertso
bota giñuzen eta ixildu giñan, baña geurea
gogoan genduala.
Cazte-kuadrilla ori agurtu genduan,
eta oiera joan giñan; artean amazazpiren
bat urte edukiko zituan geienez ere Manuel
Lasarte orrek, eta:
-Cazte ori zer iduritu zak, Basarri?
-esan nion nik Basarriri.
""::Ona neri ori!
-Aspaldian ez diagu olako gazte asko
ikusi! Ori gero ere azalduko dek nunbaiten!
-nik erantzun nion.
-Bai; orrek bertso berriak bota dizkik
danak! Ez al aiz konturatu gure bertsoari
erantzuten ziola, bota dituan bertso
guzietan? Siñale ona dek ori!
-Cañera gaztea dek! Oraindikan asko
mejoratuko dek!
Oiek esa n da lo egin genduan. Cero,
urrengo Santa Agedetan, or aditzen degu
Santa Agedaren eskean ibilli zala gazte­
-kuadrilla batekin Zarautzen, eta oso
ederki egiten omen zuala bertsotan.
Ceiago ibilli gabea izateko, ederki egin
ere.
Arrezkero makiña bat bider joan naiz
Manuelekin Amezketara. Ara nola iza ten
diran gauzak: nik an Estankoan lenbizi
ezagutu nuanean, zeñek esango zuan nik
gazte arekin ainbeste aldiz ibilli bear
nuala?
Artean ere ibilliko nintzana gelditu
nintzan, gaitz txar batek arrapatu ta ezin
nualako. Bestela ere banuan gelditzeko
garaia, baña bein gelditu ezkero ez dago
berriz asteko esperantzarik. Al dan arte
jarraitu egin bear; nai baño len etortzen
da bestela ere ixildu bearra.