PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

puta asko ibilli genduan, baña azkenean
arek arrazoi. Cuk ere bagenduan ustez
arrazoia; baña, askotan pasatzen dana, langilleak
pagatu bear atzenean. Eta an gelditu
ziran gure txondorrak eta gure egurrak.
Uztaillaren asiera zan, da or akordatu
zaio gari ebakitzen asi bear genduala gure
Txankartari. Orduantxe zeuden gariak
beian elduta, ta goian geroxeago, danak
segiran. Da bai asi ere.
Astea pasa genduan basoan; da jaian,
beti bezela, etorri gera etxera, ta Arruako
Larretxe-berrian gariak ebakitzeko emango
zituzkiela. Jai-arratsaldean joan gera
Txankarta ta biok, eta artu ditugu ango gariak
ebakitzeko.
Jai-arratsaldean Ziolarren bildu giñan
Jeronimo ta Agustiñekin. Billera egiten zan
lekua baitzan Ziolar. Esan genien an lagunai.
Astelenean joan gera Larretxe-berri
orretara, ta eraso diogu itaiakin. Lantegi
ederra! Len txarra baldin bazan basoa, orra
ortik onerako lana bestea! Jo ditugu Kristorenak,
eta bi egunean ebaki orregatik.
Astelena ta asteartea ziran, eta gerrietako
otzak kendu giñuzen.
Astearte-arratsaldean garaiz ebaki giñuzen;
merienda eman ziguten, ta esandako
diruak ere bai. Ta etxera etorri giñan,
pasara ederra artuta.
Biaramonean, asteazkena. Birentzako
lana San Migel Artadin gendukan, ta beste
bi Aitola-berrira joan bear genduan arto­
-jorrara. Agustin Usarrua ta ni joateko arto-
-jorrara, ta Txankarta Juan Kruz eta
Murgiko Jeronimo joango zirala San Migel
Artadira gari ebakitzera.
Aiek biak lau egun pasata etorri ziran;
gu biak, berriz, bi egun egin Aitola-berrin,
eta andik Azkoitiko Egurtzara joan giñan
Berriz plazara
88
gari ebakitzera, baña piska bat deskantsatuta.
Cari ebakitzen jardundakoan, bi egun
arto-jorran onak dira
Asi gera Egurtza ortan, ba. Manuel Corria
esaten zioten nagusiari. Bere seme zarrenak
emezortzi bat urte ingurua eukiko
zituan. Ta Agustin da ni, lau lagun danak.
Manuel Corria, rubioa zalako esa ten zioten.
Asi giñan, ba, gari ebakitzen. Loiola parean
goian dago Egurtza ori, ta soro sakon
bat ederra etxearen gañeko aldean gari zegoana.
Lau gizon antxe: i ere bai ta ni ere
bai, ixilik jendea!
Bazkaldu ta siesta piska bat egin genduan,
da berriz ere asi egin bear. Ostirala
ta larunbata pasa giñuzen, eta gariak danak
ebaki. Lotzen ere jardun genduan piska
bat; eta, illundu zuanean, apaldu ta oera
al zan azkarrena, goizean ere goiz jeiki bear
genduala-ta.
Eguneko amabi pezeta izaten zan, da
bi egunekoa ogei ta lau; ta bost duro eman
zizkigun bakoitzari. Cauza aundia zan ura
orduan. Aurten dira berrogei urte, ta etziran
oraingo kontuak.
Coizean jaiki Egurtzan, laurak inguruan,
eta Madariagara joan giñan bi orduko
bidean. An meza entzun seiretan, eta
andik Uztapidera beste bi ordu, ta gosaltzera
etxera etorri nintzan. Ederki irabazitako
ogia jaten genduala uste det.
Jaian pis ka bat deskantsatu, ta berriz
ere, astelen-goizean, Larretxe-zarrera joan
giñan gari ebakitzera. Arruan dago ori, Larretxe-berriko
auzoa. Lau lagunak juntatu
giñan berriz ere. San Migeltik etorri ziran
an ziran biak, eta laurok Larretxe-zarrera
joan giñan.
An gogor jo genduan, baña danak ebaki
ziran. Auzo-Iangilleak ere baziran an,
da aiek ere onak iza ten dira. Arratsaldeti-