PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

duan. Batak bezela besteak, potorik etzan
izan.
Gero, Loiolako gazteak idea berriak artu
zituzten. Beren gogoa zan eguerdian ordubete
bat, baillara berria egiña zegoan eta
an festa pixka bat jarri. Bearbada esanak
egongo ziran zerbait kantatzeko. Baiñan
gazteak bertsolariak uste baiño lan geiago
egitea nai zuten. Kantatzeko tokira iritxi
ziranean, altabozak jarri ta kasetetan artu
ta olako lanak zeuzkaten pentsatuta.
Uztapidek ori ikusi zuanean, esan zien
aiek etzirala plazan kantatzera etorri; dozen
erdi bana bota ta alde egin bear zutela.
An gelditu ziran denak tristetuta. Baiñan
saio polita egin zuten gero. Gustora gelditu
ziran.
Ala, etorri giñan leengo lekura. Bar Goizueta
zuan tabernak izena. Etxekoandreak
goizean uste zuan baiño lagun geiago bildu
giñan. Sartu zan nagusia. Asten zaio
erritan:
-Zuk bai jendea ekarri! Jana nun dezu?
Zortzi bat platera zeuzkan beteta. Uztapidek
esan zion:
-Ekarri itzazu denentzat platerak, eta
emen dagoana partitu. Badago naiko jana.
Ura esan zionean, lasatu zan. Gero asi
zan aurreko egunean sobratu ziran oillaskoak
eta eltzekada bat baba txikia maaiera
ekartzen. Zenbat gauza atera zigun denontzat!
Jan ezin aala. Gustora gelditu zan
bera ere, orrenbestean osatu zanean. Uste
det ur gutxirekin betetzen zana izango
zala. Etzuan ematen emakume txarra zanik.
Kafea danori eman da orduantxe lasatu
zan.
Bertsolariak asi ziran kantari. Gozatu
ederrak artu genituan, batez ere Martin
itxuak. Esan zizkioten gogoan artzeko modukoak:
bera aientzat nolakoa izan zan bazekitela;
ari zioten zorrik etziotela ordain-
Berriz plazara
338
duko ... Malkoak ixuriz eduki zuten. Biotza
leertzen zitzaion.
Berriz asten ziran, gaztetako kontuak berritzen.
Laster parrez jartzen zan. Bertsolariak
bazekiten nola itzegin argitu arazteko.
Orrela pasa genduan arratsaldea.
Asi ziran etxerako bidean. Ernanitik zetorren
tranbea artu bearko genduala. Itxua
ta bere lagunari agur eginda, tranbea etorri
zanean sartu ta alde egin genduan Donostira.
Plaza Gipuzkoan ustu zan.
Orduan Lasartek esan zigun etxera abiatzeko
garaia zuala. Autobusa artu ta alde
egin zigun.
Uztapiderekin bertsotan
1m lagun gelditu giñan. Uztapidek esan
zigun kalean bero zegoala, eta Bodegón Alejandro-n
ardo pixka bat edanez antxe sartuko
giñala. Gu ere pozik berarekin. Bagenekian
Martin nagusiak arpegi txarrik
etzigula jarriko.
Sartu giñan. Aren poza, batez ere Uztapide
ikusi zuanean. Bereala asi zan esanez:
-Zer edan nai dezute?
-Ardo pixka bat -esan zion Manuelek.
Ekarri zigun botilla bat ardo eta basoak.
Joan zan sukaldera eta ekarri zigun platera
aundi batean legatza prejituta, eder askoa.
Denak janda, betekada ederra artu
genduan. Botilla ardoa ustu ere bai.
Zigarro puma artuta, sutu zuan Uztapidek,
eta esa n zigun:
-Oraintxe, lagun bat balego, bertsotan
asiko nintzake.
Orduan Bibianok esan zion:
-Onek lagunduko dizu.
Arritu egin zan, ori esan zionean. Orduan
galdetu zidan: