PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

Urriko illaren emezortzian
sariketa bat zeguan
Idiazabalko erri maitean,
eta nik ura goguan;
nola zan bertsolariarentzat
guk nai gendukian juan,
da illuntzian zortziretako,
eziñikan etzeguan.
Au da urtero gaztiarentzat
jartzen dan Zepai saria,
eta guk aurten izandu degu
ikusitzeko zoria;
batzuk takua sartutzen zuten
eta bestiak ziria,
aspaldin ugaldutzen dijua
euskaldun bertsolaria.
Euskalerriak umore oneko
gazte jendia badakar,
boza oneko mutillak dira,
memoria berriz azkar;
beste aldetik bat etorri zan
eta beste bi bizkaitar,
beste zazpirak gipuzkuarrak,
danak neurtu zuten alkar.
Bost gizonekin osatutzen zan
an zeguan epai-maia_
Aita Zabala lenbizikua
eta Bordari aundia;
beste aldetik Olea zegon
ta Luzio Cabiria,
ta Abel Muniategi berriz,
Bizkaiko bertsolaria.
Idiazabalen bertan badago
gizon bat oso iztuna:
Azurmendi du izena eta
gaiak jarritzen zituna;
nik lenbiziko ikusi nuen,
oso langille txukuna,
askotan etzan jardungo baña
danak arritzen gaituna.
Berriz plazara
198
Len esandako amar mutillak
jardun ziraden serio,
zorioneko sariketa ori
jarri zutela merio;
danak ikusten ziran gogotsu,
bazan naiko itz-jario,
batek bear zun lenengo eta
gertatu zan Zeberio.
Egun artako bertsolariak
geienak ziran gaztiak,
eta zer poza emango zien
saria irabaztiak!
Ikusi giñun saiatzen ere
batzuk bezela bestiak,
egun guzia galtzen du baña
bertso bat aldrebestiak.
Bertsolariak ez balu izango
kezkarik edo arrikan,
egun artan e entzun bearrak
giñan bertso ederrikan;
baña ori ez duenik ez da
ez gazte ta ez zarrikan,
basarritako kontuak ondo
aztutzen dira karrikan.
Basarritarrak izaten dira
bertsolari geientsunak,
jeneralean lan ortarako
berak dira jakintsunak;
pasadizuak esango ditut
an izan ziran batzunak,
pena aundia izango zuan
saririk jaso etzunak.
Pesta polita ikusi gendun
Idiazabala juanda,
batzuk saririk gabe gelditu,
nunbait danentzat etzan-da;
aurtengo ori zuentzat oso
egun tristia izan da,
juaten segitzen baldin badezu
urrenguan zure txanda.