PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

iyar eun urte ordaindu zuen
mundu onetako zorra;
biotzez ain zan gizon ona ta
ain bertsolari jatorra,
bera juan zan mundutik baña
bere lana illezkorra.
Lezon ere izaten giñan. An ere Zepairekin
asi nintzan lenengo ara joaten.
Oraindik ere gogoratzen zait Zepairen
ateraldia. Bein gizon bat etorri zitzaigun,
ostatu baten bazka1tzen ari giñala-ta,
JI ¡cacahueses tostados!" eju
aundiak egiñez.
Zepai ori atzeaz zegoan giron orrengana,
ta jiratu zan piska bat eta:
-¡Hola, señor don Bigotes! -esan zion
Zepaik.
Manuel Olaizola "Uztapide"
275
Donostiko Antiguako López-eneko
etxeko andrea an zegoan amar bat urteko
alabarekin, eta aietxek gozatu ziran
aren ateraldiarekin. Aren jiraera ikusi
egin bear zan; orduan esan zuana baño
ere askoz politagoa zan ura.
Geroztik izan naiz Basarrirekin, Mitxelenarekin
eta Lasarterekin; beste baten,
berriz, Azpillaga, Lopategi, Lasarte
ta ni laurok izan giñan. Or urtean bitan
egiten dira pestak: Santa Kruz egunean
eta Pazkoetan.
Eta ementxe bukatuko ditut Gipuzkoako
errietako nere ibillerak. Neri gogoratzen
zaizkidanak, beintzat, emen jarri
ditut. Aitatu gabe erriren bat utzi
badet, barkatu dezatela eskatzen diotet.
Ainbeste erri txiki dago Gipuzkoan, eta
batenbat aztutzea ez da gauza zalla.