PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

otoitza egiten du
gau eta goizetan:
trapero hau gaur ere
izan da mezetan,
ta aita salduko luke
kiloko pezetan.
Beste behin, Ordiziako ganadu sariketa
egunean hain zuzen, berriz ere Basarri eta
Uztapide ziren kantuan. Hala bota zion
Basarri horrek:
-Uztapidek badauzka behiak, baina
apenas daukan ekartzeko modukorik.
Eta Uztapidek:
Basarri, zertan sartzen zera zu
gaur gure etxe aldera?
Hiru bei kaxkar badaduzkagu
ta hantxe moldatzen gera;
honek etxean ez dauka ezer:
ez gurdi eta ez lera;
animali bat bakarra dute
ta gaur hemen degu bera.
Hurrengo hau Idiazabalen gertatua da.
Sarritan bezala, egun dexente eraman behar
zituen Uztapidek kantuan eta nolabaiteko
erretiruak eginez. Eta horrelakoetan
ohi denez, azkenerako nekea gailenduo
Mitxelena omen zuen bertso-Iagun
egun hartan. Han ari zirela, Ataungo
Munduate 'Rubio' sartu omen zen. Hau
ere bertsotan zedozer aritzen zena. Mitxelena
eta 'Rubio' kantuan ha si zirenean,
isildu eta, Pello lagunaren alboan, mahai
gainera bere burua bota eta zehar-etzan
abarrean atsedenalditxo bat hartzen jarri
omen zen gure Uztapide. Mitxelena isilik
egoteko ez nonbait, eta Uztapide bete zela
eta tiraka bederenik kanpora atera be-
Manuel Olaizola "Uztapide"
429
harko zela kantatu omen zuen. Baina Uztapidek
ederki entzun omen zuen hura
eta kolpean burua altxaturik honela erantzun
omen zien:
Isil-isilik hemen nengoan
Pelloren txoko hurrean;
hauek diote ni ote nagon
gizatasun koxkorrean,
kanpora atera behar nautela
tiraka edo lorrean;
hauk biak aina banaiz bertsotan
oaindik nere mozkorrean.
Caurkoz azkenekoa izango den hau
Zaldibiko Bentaberrin kantatua da. Bertsolariak
han ziren batean, bi kasteilano
halamoduzko tokatu ziren han. Dexente
edaten zutenak eta biak ere azkenerako
nahiko nabarmen. Bertsolariak hasi dira
kantari eta:
-¿Por qué no cantan en castellano para que
entendamos todos? -eginez han ibili omen
ziren jendea nahikoaminduz.
Batek, horratik, noizpait aldegin omen
zuen, baina besteak gauean ere, artean,
han jarraitzen omen zuen. Cero eta mozkorrago
eta goizeko eskola berarekin:
- ¿ Por qué no cantan en castellano para que
entendamos todos?
Halako batean hala bota omen zion Uztapidek:
Hamaika holako nolabaiteko
len e ikusi det munduan,
jende guztia ipinia du
oraintxe ia minduan;
goizean beste lagun bat bazun
orain ez dakit nun duan;
kate batekin lotu zazue
idi beltzaren onduan.