PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

Oso ederki portatu dira
jornalian da propiñan;
ostatun bertan ordaindu dute,
ez beintzat kale exkiñan.
Bertsolariak gaizto samarrak
omen ziraden antziñan,
guk ez genduan orain kantauko
alakuk izan bagiñan.
Zube1tzuren omenaldikoan
Buztarrik Uztapideren bi ateraldi eta bertso
bat gogoratu dizkigu, Zubeltzu bertsolariari
Itziarren omenaldía egín zitzaionekotik.
-Itziarren probalekua dago, eta taberna.
Ordurako bertsotan eginda geunden; eta,
tabernatik urteterakoan, Uztapideri Basarrirengatik
esan neutsan lan asko egindako
gizona zala. Eta berak:
-Bai. Gizon orrek lan asko egin du lanari
igesi.
Gero, urten giñan tabernatik kanpora,
eta an arrizko eserleku bat egoen, eta ber-
Berriz plazara
398
tan eseri zan Basarri. Eta Uztapidek, parera
irixtean:
-Zer, Basarri: kantsaziñoia ala gosearena
da ori?
-Gosea? Gosea paga tu egingo nuke nik!
-Bada guk kentzea pagatzen diagu -Uztapidek
errematea.
Buztarrík egun hartakoetatik gogoan daukan
Uztapideren bertsoa, berak esan bezala, ora indik
ere bolo-bolo dabílen bertsoa da:
Jose Antonio, gaztetatikan
lagun aundiak ginduzun;
ni Olabarrin bizitzen nintzan
eta zu, berriz, Zubeltzun.
Zuk sorotikan bertsoa bota
ta bestetik nik erantzun,
nik ditudazan bertso onenak
zuri ikasi nizkizun.
(Nikolas Aldaik
grabatu eta papereratua).