PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

Bi txikiak tentatzen
Basarriren lana,
erdia esan dezu ta
esango det dana:
gizon oiek ez dira
biak metro bana,
ongi luzatuta're
geienaz e kana.
Bertso au ere Ordizian, puntua jarrita,
nik botia:
Ta nik:s
Etorri al zerade,
lagun Uztapide?
Izan e badet emen
ainbeste adiskide;
zuen emengo pesta
izan dala bide,
bestiak bazetozen
t'etorri naiz ni're.
Ordiziak badu bes te baIlara bat ere;
Urkiri edo orrelakoxe izen bat dauka.
Erritik gora dago, urruti samar. Eguraldi
txarra egokitu zan, euria, eta aterkiarekin
da al genduan bezela joan giñan.
Baña, bein ara iritxi ezkero, ez giñan
alperrik galdu. Egun ederra pasa genduan
an ere, eta illunabarrean atzera
bera jetxi giñan Ordiziara; an trena artu
ta etxera etorri giñan.
Beasaiñen ere iza ten giñan Loinazetan.
Pesta irugarrenean edo orrelaxe izaten
giñan. An aiuntamentuko plazan
kantatzen genduan. Kiosko eder bat badago
ta anditxik iza ten ziran gure bertsoak.
Atzeneko urte auetan Lasarte, Agirre,
Lazkao-Txiki ta ni iza ten giñan.
Goizeko saioa bakarrik iza ten genduan
ano
Berriz plazara
258
Sebastian arakiña izaten genduan
ango nagusia; ta, erri bakoitzean alako
Sebastian bat balego, bertsolariak beste
modutan ibilliko giñake. Arek tratua
eginda edukiko zuan gu joaterako, eta
ez da izango txarra arek egiten duan tratua.
Gu beti pozikan gelditu izan gera
aren tratuarekin; gure gustoa egiten zuan
arek.
Bazkari ederra egin da Beasaingo bertsozaleak
an izango ziran, gu bazkaltzen
giñan tokian; eta kape-denboran bertso­
-saio bat edo beste beti egin bear iza ten
ziran an, da pozik gañera bertsoa zer dan
ezagutzen duanaren aurrean.
Loinazen sorlekuan ere izan giñan
beste batean bertsotan, eta saio bat egin
genduan an ere. Beasaingo baIlara bat
da ori. Beasaindik gora joan kamioan eta
eskubitara, antxe dago txoko batean.
Teatroko saioak ere askotan egin ditugu.
Beasaiñen ere beti jendea ondo
izan genduan, ta jende ona gañera.
Ora in bost edo sei bat urte, Beasaingo
Cine Usurbe-n gai jarri zidaten minan
edo arrobian lan egiten nuala, ta bi
aldeetatik mendiak artua nintzala, ta ez
batera ta ez bestera. Onela kantatu
nuan:
Lurren azpian gelditu naiz ta
au nere estuasuna,
Jainko maitia, gaurko egunian
zuk ematen dirazuna!
Len e banekin betiko onuntz
ni botia ez nazuna,
gutxieneko galdu dirazu
mundu ontako osasuna.
Len ere banun bildurra eta
len ere banun ardura,
etzala oso leku ederra
nere mina-zulo ura.