PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

Nik ainbat gaztetan janak izan baziran,
etzutela orain gogorik edukiko esaten diotet
nik, probatzeko ere.
Guk etxetik lan asko egiten genduan
basoan, da sekulan ez genduan jatekorik
ordaindu. Etxean gosaldu eta apaldu beti,
bazkaldu mendian egiten bagenduan.
Olaxe izaten giñan gu bi anaiak; bestea,
orain nerekin dagoan auxe. Sekula ez genduan
izan dirua entregatu bearrik guk
etxera; ala ere ez genduan pilla aundirik
sobratu.
Urrengo, etxean giñanean, lagundu ere
egiten genduan. Ez giñan lana egiteko bildurrak
egongo. Olaxe gu anaiak arreglatzen
giñan alkarrekin. Batek zerbait palta
badu, diru piska bat-edo, ta besteak baldin
badu, ez degu guk alkar serbitzeko papelak
firmatu bearrik izan. Lenbizi etxekoak,
eta, aiek arreglatu eziñekoa baldin
Manuel Olaizola "Uztapide"
39
bada, orduan joango giñan besteren batengana.
Lau arrebak, berriz, gazterik ezkondu
ziran, da aiekin ez genduan guk anaiak alkarrekin
ainbeste tratu eduki. Orrekin ez
det esan nai aieri ez geniela nai. Maite giñuzen
aiek ere, baña geiena pasa zuanak
ere, etzituan ogei ta iru urte pasa izango
etxean. Gazteen biak egun batean ezkondu
ziran, da bitan gazteenak ogei urte zituan;
orregatik, ez genduan eduki anaiak
alkarrekin ainbat denbora pasatzeko suerterik.
Anaia gazteena ogei ta iru urterekin il
zan, da ark etzuan mundu onetan asko gozatzeko
suerterik eduki. Urteak pasa ditugunak
ere ez gera kontentu. Oraindik ere
gutxi dala uste degu, ta ez da errez guri
gustoa egiten. Jaungoikoak nai duana izan
dedilla!