PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

Zorionian pentsatu nuen
ezkontzia egun baten,
nere lagunak ere kontseju
ori ematen ziraten;
ikusten nuen asi bearra
neskatxan bati esaten,
eta ark baietz esatia're
ez da seguru izaten.
Goizian oitik jeiki orduko
beti gauza bat goguan,
ud aran ere gogoratzen zan
eta geiago neguan;
gure auzoko taberna baten
jan da lo egiten genduan,
andria artu eta etxian
jarri asmotan nenguan.
Nik jaten nuen taberna orretan
neskatxak zeuden gaztiak:
ogei ta iru urte zarrenak,
andikan bera bestiak;
lotsa pixka bat ematen ziran
aiek tentatzen astiak,
berialaxe baietz esan zun
orain dedan emaztiak.
Berrogei eta iru urte neuzkan,
naikua mutilzartua,
ogei ta iru zeuzkanarekin
nuen ezkontza-tratua;
berandu samar baña berakin
nola nintzan alkartua,
beñere etzait damutu izan
arekin esposatua.
Berrogei ta iru urte banitun,
bazan pranko edadia,
emaztia zan ogei ta iru
artian bete gabia;
ondo pentsatzen jarri ezkero
purian zegon loria,
ta gero ere atera zan nik
merezi baño obia.
Berriz plazara
132
Etxe batian bizitzen giñan,
etzan neskatxa arrotza,
berez alako leiala da ta
lanian berriz zorrotza;
kariño aundiko pertsona bera,
neregan zeukan biotza,
egun batetik bestera alaxe
egin zan gure ezkontza.
Bein erabaki genduenian
ezkontzak etzun luzatu,
zerbaiten palta sentitzen nuan
da egun artan osatu;
len jaten nengon etxe artako
neskatxakin esposa tu,
arrezkeroko egun guziak
berakin ditut pasatu.
Pamelia're ekarri gendun
da ill egin zan zarrena,
egun artantxe tristuraz bete
zitzaidan neri barrena;
emaztia ta biok negarrez
juntaturik alkarrena,
da pena oiek danak azteko
etorri zan bigarrena.
Len esan dedan bigarren ura
sendira zetorrenean,
bai al dakizu nolako poza
zegon gure barrenean?
Muxu ematen asi zitzaidan
lanetik netorrenean,
eta orduan esan nuen nik:
«Pasa dek okerrenean!»
Lenengua're alaxe zan da
bigarrena're mutilla,
ogei urtetan pasia dago
ta ez da oso debilla;
beste gauzarik ez det eskatzen:
osasun izan dedilla;
laste asiko da ori ere
pameli berrien billa.