PDFa jaitsi - Euskaltzaindia

Oiartzunen bizi da
aspaldiko urtetan,
len andik ibiltzen zan
gogoz bertsuetan;
alkarrekin juanak
arnaika jaietan,
orrekin kantatzeko
gu beti pozetan,
aita-sernen antzera
toki guztiyetan.
Ondo kantatutzeko
bazitun patxarak,
alrnazen ederra zun
Manuelen ganbarak;
aren bertsuarekin
jendian algara k,
gero ixildutzeko
etorri bolarak,
kalte ederra badu
geroztik euskarak.
Ezkondu ta Oiartzunen
jarri zan bizitzen,
obeto izango zala
nunbait igarritzen;
Euskalerri danera
andik zan ibiltzen,
deitzen zuten danairi
biotzez serbitzen,
orain goxoki dago
parnelia azitzen.
Berriz plazara
380
Jaungoikuak eskuan
dauka agintzia,
beste bueltarik ezta:
antxen urniltzia;
zeñen errexa degun
gaitzak etortzia!
Danontzat kaltegarri
Manuel ixiltzia,
okerrago izango zan
burua ga1tzia.
Ernazte ta sernea
bizitzen berekin,
Manuelen anaia're
ortxen da oiekin;
pake santu onian
oitura zarrekin,
alkarri lagunduaz
biotz onarekin,
ondo konpontzen dira
danak alkarrekin.
Ara bertso batzuak
zure izenian,
nai nuke iza tia
gozotasunian;
Manuel nun dagoan
jakin nai danian,
Ergoien aldera jo
al dezutenian,
Oiartzunen bizi da
Laguntzarrenian.
Mikel Arozamena
Nerealdia,
Auspoa 127 (1976).