LINGUAE VASCONUM PRIMITIAE - Euskaltzaindia

112 O anderia, ezin date ehor zure bardinik,
gainekorik zuk eztuzu Jeinko beraz berzerik,
Jeinko ezten berze oro dago zure azpitik,
Jeinkoaren ama zira mundu oroz gainetik.
116 Mundu orok eztu egin zuk bezanbat hargatik,
orogatik bano oboro hark ere daidi zugatik;
bere ama ezin utzi obeditu gaberik;
othoi, grazia egiguzu, giren zuienetarik.
120 Unsa zuk har banenzazu gomendutan gogotik,
ezin damna naindeiela zinesten dut segurki;
anhitz begiratu duzu galduren zenetarik,
niri ere hel zakitzat, othoi, galdu gaberik.
124 Ehon ere gaitzik ezta zuk khen eztirozunik,
ezetare hontasunik zure eskuian eztenik;
denbora eta lekhu orotan ezin duda gaberik
graziak oro zure eskuian Jangoikoak emanik.
128 Nahi duiena hala duke amak semiaganik,
seme honak anhitz daidi amaren amorekatik;
gure natura haritu du zutan amoraturik;
Jangoikoa ezarri duzu gure anaieturik.
132 Haren eta gure ororen ama zira dignerik;
amak eztu sofritzeko semen artian gerlarik;
samurturik badakutsu gure gaizkiegatik,
ororen ama zira eta bake gitzazu bertarik.
136 Orai egiten diraden gaizki handiegatik
Jeinkoak ondatu zukeien lur guzia engoitik,
balinetan zu ezpazina ararteko gugatik;
oro sostengatzen gitu zure othoiegatik,
gu gaixtoak izan arren, ezten zutan faltarik.
Fin honera hel gitzazu, giren salbuietarik.
142 Ama eztia, nik badagit zure kontra faltarik,
zuk gaztiga eta dreza nazazu, othoi, bertarik.
Elas, norat ihes naidi, zu neure ama utzirik?
Neuretako eztazagut zu nolako amarik.
97