CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

Sizleri görüyorum, bahçemizdeki çalar,
Bütün gün gölgesinde oynadığım dost badem.
Derken dallardan, ılık, iniveren akşamlar:
Evine dönen babam, camda bekleyen annem.
( Sizleri Görüyorum, Bıraktığım İstanbul, Bütün Şiirleri, s.89)
Ömrünün sonuna kadar sürecek bu çocukluğuna bağlı çocuk yanı annesinin
ve babasının kol kola yeni evliyken çekilmiş fotoğrafa baktığında bir daha öne
çıkmıştır. “Eski Resimler” adlı şiirinde eski bir albümle eski güzel günleri anar:
Eski resimler değil, eski günler,
Geçmiş bayramlar, düğünler.
Annem, babamın kolunda,
Güneşli bir bahçe yolunda.
Toplamış uçlarını eteklerinin
Gözlerinden belli daha yeni gelin.
Başka bir sahife çevir,
Gelir o günler benim de doğduğum,
Çocukları: çocukluğum.
(Eski Resimler, Bıraktığım İstanbul, Bütün Şiirleri, s.157)
140