CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

Kişiliği ile özdeşleşen şiirlerinden çıkarılacağı gibi annesi, şairi derinden
etkilemiştir. Saba’nın 8 yaşındayken annesini kaybetmesi, daha sonra da babasının
ölümü hayatı boyunca şiirlerinde işleyeceği temaları belirlemiştir.
Türk Edebiyatının önemli sanatçılarından Saba’nın ilk kalem denemelerine de
annesi, annesinin ölümü vesile olmuştur.
227
“Annem Birinci Dünya Harbi mütarekesi sıralarında ölmüştü. Beni
Galatasaray Lisesine (o zamanlar henüz Mektebi Sultanî) leylî olarak
vermişlerdi. İlkyazım, bu mektebin ilk sınıflarında, annemin ölümüne dair
bir yazı oldu. Onu yine annemin mezarını babamla beraber ziyaret
edişimizi anlatan bir yazı takip etti. Bu nesirleri ve daha sonra yazdıklarımı
siyah kaplı bir deftere geçirmiş, ilk sahifeye kırmızı- mavi kalemle, doğan
mı batan mı olduğu pek anlaşılmaz bir güneş resmi yapmış ve korkunç bir
Arapça hatası da işleyerek en başa, eserlerime verdiğim adı yazmıştım:
Hissiyatlarım.” 93
Saba’nın şiirlerinde anne ve babanın sevgide eş, birbirini bütünleyen unsurlar
olduğunu da görürüz. Saba için aile, bu çok sevdiği iki insanın annesini ve babasının
yanında oluşu ile anlam kazanır. Annesinin ölümü ile birlikte yaşadığı travmayı daha
sonra lise yıllarında babasının ölümü ile yine yaşayacaktır. “Galatasaray Lisesine
yatılı verilen Ziya Osman’ın giderlerini askerî ataşe göreviyle Paris’te bulunan
babası karşılıyordu. Ne var ki uzakta bulunan baba da bir süre sonra vefat edince
Ziya Osman yalnız kaldı. Artık şiirleri vardı sığınacağı ve annesiyle babasının yerine
koyduğu şiirlerindeki ölüm teması.” 94
93- Ziya Osman Saba ile Bir Konuşma, Varlık Dergisi, 1 Kasım 1951, Sayı:376, s.23.
94- Ali Abaday, İstanbul, Deniz Ve Vapurlar, K Dergisi, 7 Mart 2008, Sayı:75, s.12.