CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

Çöllerde kalan bir küçücük makber-i bî-kes
Yollar bu muhitâta kesik, şehkâlı bir ses! (Hazân)
Haşim'in " Nehir Üzerinde " adlı şürinde de yine annesinden bahsedildiğini
görüyoruz. Bir sonbahar akşamı annesiyle gezintiye çıktığında doğa da anne gibi
tasalıdır. Meçhul bir kaygı doldurmuştur havayı, ırmak yaldızlı bir hüzün gibi
durgundur. Akşamı anlatırken gökyüzü sarı ve hasta, eylül sisler gibi kıyıları
tutmuştur.
Çıkmıştık o gün Dicle'ye: sessizce kürekler
Nehrin zehebi sine-i emyâhını yırtar,
Ağlardı o altın suyun üstünde bir ahenk,
Serperdi o bi-kes sese akşam sarı bir renk,
Gûyâ ki o gün Dicle'nin üstündeki mâtem
Âfâka sürükler sarı güller, kırizantem...
Solmuştu onun hüzn ile simâ-yı berînî
Bir ince tül altında duran zülf-i zerînî,
Akşamların enfâsına düşmüş uçuşurken
Sarmıştı o sâkin yüzü bir gölge semâdan,
Dalmıştı o gözler ebediyyetlere... Yorgun,
Yorgundu o gözlerle bakan rûh-ı melûlün
Akşam gibi asâbı geren reng-i garîbi...( Nehir Üzerinde)
200