CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

Daha kızdım, ki gizliden gizli,
Sana adlar yakıştırıp yazdım…
Seneler geçti böyle… yavrum, sen
Doğmasaydın ben anne olmazdım!
(Anne, Bütün Eserleri Şiirler: 5, s.195)
Arif Nihat annesinden ayrı kalışın etkisini şiirlerinde sık sık dile getirir.
Şiirlerinde zaman zaman dile getirdiği özlem ile karışık sitem “Ana” adlı şiirinde de
karşımız çıkar:
Yıllarca bakan kadın kucaklarda bana,
Yıllarca, soğuklarda, sıcaklarda bana:
“Oğlum!” diye bekler mi uzaklarda beni;
“Oğlum!” diye ağlar mı uzaklarda bana?
(Ana, Bütün Eserleri Şiirler: 6, s. 136)
Arif Nihat Asya’nın 1947 yılında, 43 yıl görmediği annesi, Dışişleri
Bakanlığı’na başvurarak oğlunun bulunmasını istemiştir. Birbirlerinden haberdar
olan anne oğul birbirine böylece kavuşacaktır. Arif Nihat, ikinci eşi Servet Hanım ve
kızları Fırat’la birlikte Âkka’ya giderler. Âkka’ya gittiklerinde Fatma Hanım’ı yarı
felçli bir halde bulurlar. Fatma Hanım’ın Ferit ve Seniye adlı iki çocuğu vardır ve
Filistin, Yahudi tehdidi altındadır.
Servet Asya, eşinin annesiyle karşılaşmasını şöyle aktarır:
172
“Zor bir yolculuktan sonra Arif’le birlikte Akka’ya gittik. Verilen
adresi bulduk. Bizi bir takım kimseler karşıladı. Bunlar Türkçe