CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

Necip Fazıl'ı yanlarında götürmelerini istemez. Mediha Hanım kayınbabasının
"Çocuğu götürmeyin!" emrine rağmen, vermeyecek olurlarsa intihar edeceği
tehdidiyle Necip Fazıl'ı zor kullanarak yanında götürmüştür.
Necip Fazıl çok hassas bünyeli bir çocuk olduğundan bu dönemde çok sık
hastalanmıştır. Bu hastalıklar Mediha Hanım'ı " ha gitti, ha gidiyor! "diye üzüntüye
sürüklemiştir. Çocuklarına çok bağlı olan Mediha Hanım bu hastalıklar esnasında
Necip Fazıl’ın yanından bir an bile ayrılmaz. Necip Fazıl in kız kardeşi Selma'ya
olan davranışlarında da her zaman iyi, fedakâr ve düşünceli bir anne tablosu çizen
Mediha Hanım, çocukları için intiharı bile göze alabilecek kadar çok sever onları,
sessizliğini ve sükûnetini bırakabildiği tek zamandır bu.
Kısakürek sık sık hastalanmalarını, kırk dereceye çıkan ateşinin etkisi ile
yaşadığı buhranları ve çevresinde onun başında toplanan kişileri şiirine almıştır. 40
Derece adlı şiirde annesinin çocuğu için endişesine yer veren Kısakürek, çocuğuna
düşkünlüğü kadının- annenin vazgeçilmez yönü olarak algılar:
Dizilirler ayakta,
Anne, baba, kardeş.
Hayal, uzak, uzakta,
Eder fillerle güreş.
Başından kayar yastık,
Nura döner karanlık;
Sırlar çözülür artık,
Kırka çıkınca ateş…
(1931)
(40 Derece, Çile, İstanbul, s.302)
332