CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

Bebeler( kızı, oğlu)
Gezer ağlaya ağlaya
Ne ocakta kaynayan aş,
Ne damı var, ne üst baş.
Ne ana baba, ne kardaş.
Kimse yok el uzatmaya
Heno ile bebeleri ortalıktadır, ne ocakta kaynayan aşı, ne parası ne de kimsesi
vardır. Heno sadece çocuklarıyladır. Ancak el uzatacak kimsenin olmayışıyla
çaresizliği daha da artar:
Heno’nun gözleri yolda
Ne parada ne pulda.
El evinde, sağda solda
Gezer söyler türkü maya
Bir annenin tradejedisini anlatan şiirde Anadolu kadınının kaderi olan bir
gerçeği de açığa çıkarır. Heno nerede askerlik yaptığını bile bilmediği erini rüyasında
görür. Heno’nun isteği erinin evine dönmesi ve çilesini paylaşmasıdır. Böylece Heno
fakirliğini ve kimsesizliğini unutacak, mutlu olacaktır:
Heno’nun eri askerde,
Uzakta, kimbilir nerde?
386