CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

“- Ne o başındaki şey?..
- Ne var; başımda bir şey mi var?..
ve karşılaşınca, eliyle saçlarımı düzelterek mırıldandı:
312
- Hayret! Saçlarında bembeyaz bir şey gördüm. Kar gibi bir şey... Ne
garip! Anneye gösteriyor Allah..."
(Necip Fazıl, O ve Ben s.176)
Kısakürek’in için annesi, gizemli durumları sezebilen kutsal bir değer taşır.
Şaire göre annesinin bu sezgisel gücü saf ve temiz kalpli olmasından kaynaklanır.
Böylece “anne” şairin madde, şekil, dünya, kâinat, sonsuzluk, ölüm gibi konulara
yaklaşımında kendini bu imgesel anlamıyla göstermiştir.
Ahmet Kabaklı Necip Fazıl ile sohbetinde şairin, fânî ile ebedî iç içeliğini,
kendisine mahsus üslubu ile söylediğini şu dizeleri örnek vererek belirtir:
“Birbirine ters çift başlı bir mahlûk olan şairde, biri süflî ve mahkûm; öbürü
ulvî ve hâkim iki kutup var… Bunlardan biriyle şair, insanoğlunun en altında;
öbürüyle dec(nebîler ve velîler ayrı) en üstünde…” 118
118 - Kabaklı Ahmet, Sohbetler II, 2. Baskı, Türk Edebiyatı Vakfı Yay., İstanbul Ocak 1992, s.233 .