CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

ulut, bukağılı atmaca benzetmeleriyle açıklanır. Yine “sığamam, çözemem,
yazamam” sözleri aynı duygunun tamamlayanıdır.
Akın’ın aynı çaresizlik ve çözümsüzlük duygularını “ Alaz Toruna Ninni”
adlı şiirinde de görürüz. Ancak bu şiirde gerçeklik düzleminden de hareketle yeni bir
başlangıcı simgeleyen torun nedeniyle umuttan söz edilir. Ancak umutlanılması
gerektiği belirtilirken “Üşüyoruz, yastığımız kar, yorganımız dondu” dizeleriyle bir
annenin çaresizliği tekrar dile getirilir.
Ninenin ördüğü başlığı
Deden öpüşle büyüledi
Kışı çıkar
Kışı çıkar odandan evinden
Bahara başla
Al gel, ya da resminin arkasına
Çizdiğin çiçeği yolla
Üşüyoruz, yastığımız kar, yorganımız dondu
Oğul arı yaban arılara tutuklu, gelemez
Sen gel bizi kurtar
(Alaz Toruna Ninni, Ağıtlar ve Türküler, s. 121)
Yine çaresizlik ve özlem temalarının annede birleştiği “Eller İlahisi” adlı
şiirde Akın, özgürlüğe özlemi daha da belirginleştirir. Çocuğunun tutukluluğunun
sona ermesini isteyen bir annenin eski, güzel günlere göndermeler içeren şiirde
“annelik” duygusu iyice öne çıkar. Şiir boyunca annelik hallerini yoğun bir lirizmle
okuduğumuz şiir, bir anne olarak şairin çocuğunun yanında ve güvende olduğu
günler ile oğlunun tutsaklık günlerinin de karşılaştırılmasıdır:
401