CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

terli kabarık
gerindi
“ben ölümden kuvvetliyim” diyebilirdi
gebeydi artık.
Nâzım Hikmet için “anne” olmak ölüme karşı korkusuzca duruşu simgeler.
Şairin Piraye Hanım için yazdığı şiirlerde Piraye Hanım’ın ona gönderdiği
mektuplardan izler vardır. Yine böyle bir şiirde karısının hayata karşı istekli ve
yorulmaz tavrı “anne” olmakla ilişkilendirilir. Aşı adlı şiirde olduğu gibi şu dizeler
de dikkat çekicidir:
...
Ben
daha ölümü düşünmüyorum.
Ben daha bir çocuk doğuracağım.
Hayat taşıyor içimden.
Kaynıyor kanım.
Yaşayacağım, ama çok, pek çok,
ama sen de beraber.
Ama ölüm de korkutmuyor beni.
Yalnız pek sevimsiz buluyorum
bizim cenaze şeklini.
Ben ölünceye kadar da
bu düzelir herhalde.
Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bu günlerde?
İçimden bir şey:
belki diyor. (Şiirler 4, Yatar Bursa Kalesinde, s. 125-126)
83