CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

Behramoğlu’nun çocukluğuna geri dönüşleri içeren ve anne özleminin
yoğunlaştığı “Taşra Kentlerinde Akşam Kederi” adlı şiirinde şair, hüzünlerinin
sebebini çocukluk anılarına bağlar. Bu şiirde olduğu gibi incelediğimiz diğer
çocukluğa özlemini anlattığı şiirlerinde şairin gerçek yaşamından kesitler bulmak
mümkündür. Bu anlamda şairin annesine, ailesine ve çocukluğunun geçtiği yerlere
bakmak açıklayıcı olacaktır.
Behramoğlu,’nun annesi İsmet Hanımdır, babası yüksek ziraat mühendisi
Haydar Behramoğlu’dur. Anne ve baba tarafı Azeri kökenlidir. Şair sanata değer
veren, sanata yatkınlığı olan bir aile ortamında büyür. Babası amatör bir ressam,
doğayı seven ve şiir yazan biridir. Annesi, klasik Batı müziği eğitimi almış sanata
düşkün, yetenekli, aydın bir kadındır. 1942 doğumlu şair, babasının yedek subaylığı
sırasında Çatalca’da doğar. Çocukluğu ve ilk gençliği babasının memuriyeti
dolayısıyla Anadolu’nun çeşitli yörelerinde geçer. Şair, altı aylıkken Çatalca’dan
ayrılarak on yaşına kadar yaşayacağı Kars’a yerleşirler. Burası şairde derin izler
bırakacaktır. Daha sonra ilk gençlik yıllarını yaşadığı Çankırı’ya babasının tayini
nedeniyle taşınırlar. Kısaca özetlediğimiz bu aile ortamı ve şehir macerası şairin
çocukluğu ile ilgili şiirlerde belirginleşecektir.
Behramoğlu, “Taşra Kentlerinde Akşam Kederi” adlı şiirinde hayatının bu en
önemli çocukluk ve ilk gençlik dönemlerini hüzünlü bir özleyişle dile getirir. Anneye
yoğun bir özlemin öne çıktığı şiirde çocukluk yıllarının geçtiği yerlere ait izlenimler
de yer alır.
Taşra kentlerinde akşam kederi
Her yerinde aynı dünyanın
Duru gök ve ev görüntüleri
Ve üzgün bakışlı kadınların
153