CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

hakkında annesinden farklı düşünür gösterişten uzak, soy sop meselesi aramaksızın,
alçak gönüllü, insana tepeden bakmayan biriyle evlenmek ister. Celile'nin soyunu,
sopunu öğrenince, onunla evlenmek istemez. Ancak Samiye Hanım’ın ısrarı üzerine
evliliğin eşiğine gelinir. Hikmet Bey ile Celile Hanım ilk kez gerdek gecesinde
birbirlerini görürler. Hikmet Bey Celile Hanım’ın güzelliğinden etkilenir. Celile
Hanım da Hikmet Bey’i beğenir ve bu evlilik gerçekleşir.
Yıllar sonra, Hikmet Bey'le Celile Hanim, türlü nedenler yüzünden
anlaşamamaya başlarlar. Hikmet Bey, Celile Hanım'da kıskançlık yaratmak için
çapkınlığa başlar. Hikmet Bey’in Basın Yayın Genel Müdürü olduğu için, kadın
sanatçıları tanır ve Babıâli ondan sorulur. Gazeteler, dergiler, her türlü yayın onun
sansüründedir.
Bu arada Osmanlı Bankası müdürlerinden birinin hanımı (Seferyadis) ile
Hikmet Bey arasında yakınlaşma olur. Bu kadının Hikmet Bey ile Celile Hanımın
evlerine sık sık gelmesi ve pervasız davranışları nedeniyle Celile Hanım ve Hikmet
Bey arasında kavga çıkar. Birbirlerine bağırırken kızları Samiye olanlara şahit olur.
Bu sırada Nâzım Hikmet, Bahriye Mektebinde öğrencidir.
Celile Hanım'ın teyzeleri de dedikoduyu ilerleterek Yahya Kemal gibi ünlü
bir şairin âşık olduğu hatta üstüne şiirler yazdığı bir kadına, Hikmet Beyce kaba
davranılmasını yererler. Böylece ortaya aileyi işkillendiren bir Yahya Kemal konusu
çıkar ve yangın, körüklenmiş olur.
Nâzım, anasıyla babasının ayrılacağını işitince, var gücüyle buna engel
olmaya çalışır. Bahriye okulundan anasına şu mektubu yollar:
“Anne,
163
Ben gidiyorum, belki ebediyen... Çünkü işittiğime ve daha doğrusu
söylediklerinize göre siz babam ile ayrılacakmışsınız. Şayet ayrılacak
olursanız enin olunuz ki ne beni ne de Saniye'yi ebediyen göremeyeceksiniz.
İşte size bütün ruhumla rica edeceğim şey sabır etmektir. Doktor efendiye
de söylersiniz. Benim için Cuma günü taze aşı alsın, eğer ayrılırsanız
ebediyen elveda. Eğer ayrılmaz iseniz güzel yanak ve ellerinizden öperim.