CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

Alyanak bir kuklacıdan
Gök binlerce mavi şapkadır
Senin şapkan da mavi miydi
O günlerde?
Bu bölümde şair birinci bölümde hissettirdiği hüznü dile döker. Alyanak bir
kuklacıdan ucuz hüzünler kiralaması çocukluğunda izlediği geleneksel Türk
tiyatrosunun izleriyle söylenmiştir. Şair çocukluğunda da hüznü tanımıştır. Ancak bu
tanıma bir çocuğun anlamını tam bilmeden yakın çevresinden duyarak öğrendiği,
artık kendince kullanabildiği ilk sözcükler gibidir. “Hüznün kiralanması” ifadesi de
özgünce kullanılmıştır. Çocukken henüz kendisine ait olmayan, öğrenilmiş bir
hüzün. Belli ki şair çocukken izlediklerinden etkilenmiş onları hayal dünyasında
yoğurmuştur. Kiralanmış hüzünlerin dolaştığı aklını taşıyan kafasında da gök gibi
sonsuz, dingin, rahatlatan mavi bir şapka ile dolaşan çocuk betimlemesi ile imgeleri
yoğunlaştırmaya devam eder. Göğün binlerce mavi şapkaya benzetilmesi, çocuk
dünyasının elemsiz ve sınırsız coşkulu günlerini çağrışım yoluyla imleştirir.
Şair şiirinde özgün imgeler kullanmaya son bölümde de devam etmiştir.
“Şair, sıkça kullandığı imgeler aracılığıyla okuyucunun zihninde farklı çağrışımlar ve
tasarımlar oluşturur. Ayrıca bu yolla okuyucuya şiiri yorumlama imkânı sunar.
Şair, bu şiirde “anne”yi özgün bir hayalle ortaya koyar.
“… annem
Çiçek işlemeli bir lâmbaydı
Karartma gecelerinde”
143