CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

imgeler, Yavuz’un özgün nitelikte kullanımı ile şiirin etkileyicilik özelliğini artırma
işlevini de yerine getirmiş olur
Böylece anne teması, Hilmi Yavuz’un şiirlerinde neredeyse sözcüklerle
anlatılmış bir resme dönüşmüştür. Divan şiiri sanatlarından tenasüpü hatırlatan
yaklaşımla annenin yanında “çocuk, hüzün, ürkü, gurbet, yolculuk; gül, türkü, kapı”
sözcüklerinin anlam tamamlayıcısı olduğunu, resmin birer paçasını oluşturduğunu
görüyoruz. Şair sanatındaki bu özelliği şu dizelerde şiir diliyle belirtmiştir:
Ürkek ayak sesiyle kış
Geyikler çizen sesimdir
Her kelime bir resimdir
Sanki bakmaya asılmış
248
Ataol Behramoğlu’nun anne sevgisini yoğun olarak işlediği şiirlerden
“Annem Yok Artık” “Uzaklaşan Seslerini Dinliyorum, Uzaklaşan Seslerini
Hayatımın…” “Unuttum, Nasıldı Annemin Yüzü” “Annemin Mezarına Gittik” adlı
şiirleri ölüm teması ile örtüşüktür. Bu şiirlerde anne sevgisi yanında onu kaybetmiş
olmanın derin üzüntüsü, hayata ait değerlendirmelerle birlikte verilir. Bu şiirlerde
anne sevgi ve şefkat kaynağıdır. Herkes için anne, güvenin simgesi, bir sığınak,
biricik teselli kaynağıdır. Annenin ölümü ile kişinin unutuşla da yüz yüze gelmesi
hayatın eleştirisi anlamında kullanılır. Hayatın akışı içinde değerlerin unutulup
gitmekte olduğu sitemli biçimde vurgulanır.
söyler
Behramoğlu, annesi ve annesinin şiirlerine yansıması konusunda şunları
“Anne meselesi şu: Dört çocuklu bir aile düşünün. Ben altı
yaşındayken benden küçük üç kardeş daha düşünün. Anneciğim ne yapsın;