CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

Artık gözlerini uyku süzüyor;
Uykunun gölünde başın yüzüyor,
Dalgalandırmadan o durgun suyu…
(1925)
(Ninni, Çile, s.331)
Sezai Karakoç da kadını ideailze etmede anneyi kullanmıştır. Onun şiirlerinde
annelik özelliklerini yaşıyan kadın ancak idealdir, düşüncesi önem çıkar.
Karakoç’un hayatı ile eserleri arasında bağ kurmak mümkündür. Şairin aile
kökleri onu ve geleneği şiirinin özünü oluşturur. Şairin “Körfez” adlı şiir kitabında
yer alan “ Yoktur Gölgesi Türkiye’de” adlı şiiri annesini kaybetmesinin üzüntüsünü
anlatır. Bu şiirde örnek bir anne anlatılır. Şiirde şairin annesinin şahsında ideal anne
çizilir. Şiirde anne çalışkandır, acılarını içine gömer, sabırlıdır, başka insanlara karşı
duyarlıdır, başka insanların dertlerine ortaktır, gönül kırmaz, merhametlidir.
Sabahları gün doğmadan uyanır
Dilini yutacak olur içi kanlanır
Gün boyu çalışır aydınlanır
Kederini anlarsınız size ne mutlu
Acır fakir çalışan kadınlara
Titrer bir gönül kıracak diye hanım dizi
336