CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

arar:
Ateşli hastalıklarını anımsatan buhranlı sayıklamalarda aynı şefkatli elleri
Ne olurdu, bir kadın, elleri avucumda,
Bahsetse yaşamanın tadından başucumda,
Mırıl mırıl,
Mırıl mırıl…
(1927)
(Sayıklama, Çile, İstanbul, s.303)
Balkan Savaşı senelerinde Necip Fazıl, sekiz yaşındadır. Emin Efendi adlı
hocanın işlettiği mahalle mektebine verilmiştir. Sonra Fransız Papaz Mektebine,
buradaki papazların ona haşin ve tatsız gelmesi bahanesiyle Amerikan Mektebine
yazılır. Ancak Necip Fazıl burada da rahat durmaz eve okul tatil deyip vaktini
oynamakla, İstanbul'u gezmekle geçirmenin yollarını arar. Yalanının ortaya çıkması
üzerine de okuldan atılır. Bundan sonra bu yalanına çok kızan büyük babası Necip
Fazıl'a "hiçbir süzgeçten geçirilmeden rastgele ve her şeyden roman" okutmak için
küçük Fazıl'ın önüne kitapları yığar. Böylece yaramazlıklarını engelleyeceğini
düşünür.
Okur-yazar olmayan Mediha Hanım ise şaire göre tehlike arz eden bu durumu
göremez ve onun bu "çöplük kitaplarına dalışını" kötüye yormaz. Kısakürek’in
biyografik eserinden onun çocukluğunda bilinmeyen ve hayalî varlıklara karşı
duyduğu korkuyu öğreniyoruz.
333
“Bazı araştırmacılar, şairin bu korkusunun kaynağını
çocukluğunun geçtiği yirmi odalı kasvetli konağa, küçük yaşta bir tutku
halinde okuduğu polisiye romanlarına, dinlediği masallara, babasının aksi