CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİRİNDE ANNE

edebî sanatlara yer verilmemelidir. Garip Akımında şiir nükteye, şaşırtmaya dayalı
bir şiir anlayışı da göze çarpar. Günlük hayattaki her şey şiire konu olabilir ve şiirde
en sıradan insanlar ve olaylardan söz edilebilir. Batı Edebiyatındaki Sürrealizm
akımından da bir ölçüde etkilenen Garip Hareketi’nin bu görüşleri “garip”
karşılandığı için bu topluluk “Garipçiler” olarak adlandırılmıştır. 1950’lere doğru
Garipçilerin şiir anlayışı tıkanmış, bu anlayışa tepki olarak başka şiir görüşleri ortaya
çıkmıştır.
1.1.2.2. Garip Hareketinin Dışında Kalanlar
Garip Hareketi’nin dışında kalan şairlerin bir kısmı memleket edebiyatını
sürdürürler. Bir önceki nesilden farkı memleket coğrafyasını anlatırken yeni
keşfettikleri yerleri değil, içinde doğdukları bölgenin özelliklerini, hayallerini
işlerler. Artık Anadolu’ya açılan sadece İstanbullu gençler değil, Anadolu’da doğan,
hiç değilse çocukluklarını orada geçirenlerdir.
Cahit Külebi bu şairlerdendir. Anadolu’dan yetişen aydın şairin özlemlerini
dile getiren sanatçı, çocukluk izlenimleri ve hatıraların beslediği halk şiir anlayışına
bağlıdır. Şiirlerinde derin bir Anadolu sevgisi vardır. İyimser, açık ve gerçekçi bir
bakışla yoksulluk temini anlatır. Şiirlerinde temiz bir Türkçe, Karacaoğlan’ı andıran
bir içtenlik görülür.
Ceyhun Atuf Kansu da şiirlerinde halk geleneğine bağlıdır. Şiirlerinde yer yer
Anadolu’nun mahallî rengini yakalar. Anadolu’nun sıkıntılarını, hasta çocuklarını,
mutsuz insanlarını anlatır. Çocuk doktoru olan Kansu, hayatına yansıyan her şeyi
şiirine sokmayı başarmıştır.
İlk şiirleri Varlık Dergisi’nde çıkan öğretmen şair, Behçet Necatigil de
Cumhuriyet döneminin kendine özgü çizgisi olan şairlerindendir. Rahat, gösterişe
kaçmayan, sembollere dayalı, şiir geleneklerini gözeten bir anlayıştadır. Şiirlerinde
kendi evinden başlayarak öteki evleri, sokağı, çevreyi, giderek dış dünyayı ve
27